Τις σχέσεις Τουρκίας–Αρμενίας διαπραγματεύεται εκτενής ανάλυση στην Επιθεώρηση Jane’s Foreign Report με τίτλο Armenia – Turkey relations show promise. Στην πρόβλεψή του το βρετανικό think tank εκτιμά ότι οι συνομιλίες Αρμενίας – Τουρκίας φαίνεται ότι έχουν συμβάλλει στo να επιτευχθεί η εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη συγκυρία στο παρελθόν, αναγνωρίζει ωστόσο ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, διότι οι Τούρκοι ηγέτες θα μπορούσαν να εμμείνουν στην παρούσα πολιτική της χώρας, με μικρό σχετικά κόστος.
Στην ανάλυσή του το Jane’s αναφέρεται μεταξύ άλλων στην πολιτική του Προέδρου τηw Αρμενίας Sergh Sarkisian σημειώνοντας ότι το γεγονός ότι έδωσε προτεραιότητα στην εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία έβαλε τέλος στην μακρά απομόνωση της χώρας στην περιοχή.
Παρά το γεγονός, συνεχίζει, ότι δύο από τους προκατόχους του επιχείρησαν αλλά απέτυχαν σε ανάλογες προσπάθειές τους, ο Sarkisian παραμένει αισιόδοξος, ενώ και ο Πρόεδρος Obama χρησιμοποίησε την επίσκεψή του στην Τουρκία στις αρχές Απριλίου για να υπενθυμίσει στην Άγκυρα την ανάγκη για εξομάλυνση των σχέσεων με την Αρμενία.
Tο Jane’s αναφέρεται επιπλέον στη νέα δυναμική των συνομιλιών, την οποία αποδίδει εκτός των άλλων στην εκλογή του Barrack Obama, για τον οποίο επισημαίνει ότι έχει εκφράσει μία μεγαλύτερη δέσμευση από τους προκατόχους του στα θέματα που σχετίζονται με την Αρμενία.
Παρά τη μακρά λίστα παραπόνων, ο χρόνος φαίνεται ότι έχει θεραπεύσει κάποιες από τις αμοιβαίες οξύτητες που κληρονόμησε η σύγχρονη γενιά Τούρκων και Αρμενίων, και έχει υπάρξει μία αισθητή αλλαγή στη συμπεριφορά των δύο λαών: Όλο και πιο πολλοί Αρμένιοι επισκέπτονται την Τουρκία, ενώ όταν δολοφονήθηκε ο Αρμένιος δημοσιογράφος Hrant Dink στην Τουρκία, τον Ιανουάριο του 2007, δεκάδες χιλιάδες Τούρκων βγήκαν στους δρόμους φωνάζοντας «είμαστε όλοι Αρμένιοι».
Κατά την επίσκεψή του στο Ερεβάν τον Σεπτέμβριο του 2008, ο Τούρκος Πρόεδρος συνάντησε θερμή υποδοχή, και έγινε μάρτυρας μόνο κάποιων ειρηνικών διαδηλώσεων εναντίον της τουρκικών πολιτικών. Στο τέλος του 2008 δεκάδες χιλιάδες Τούρκων εξέφρασαν την υποστήριξή τους σε μία τουρκική εκστρατεία συγνώμης στους Αρμενίους για όσα είχαν γίνει στο παρελθόν, παρόλο που η κυβέρνηση την είχε καταδικάσει. Αλλά πάντως, η ήπια ισλαμική κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Α. Gul και του πρωθυπουργού Τ. Erdogan συνέβαλε στον παραμερισμό των κοσμικών εθνικιστικών κομμάτων που παραμένουν σθεναρά αντίθετα στην εξομάλυνση των σχέσεων με την Αρμενία.
Μένει να δούμε αν τα κοινά ενδιαφέροντα και η καλή θέληση που έχει αμοιβαία συσσωρευτεί θα είναι αρκετή για να ξεπεραστεί η αδράνεια και να επέλθει μία μεγαλειώδης ρύθμιση των σχέσεων Αρμενίας–Τουρκίας ή τουλάχιστον να γίνει η αρχή για μία τέτοια ρύθμιση. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του τον Απρίλιο στην Τουρκία ο Obama φαινόταν να έχει επίγνωση ότι μία εκστρατεία για την αναγνώριση της γενοκτονίας, θα μπορούσε να επηρεάσει την Τουρκία όσον αφορά την πολιτική της απέναντι στην Αρμενία.
Η δημοφιλία του Obama στην Τουρκία αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία για την Ουάσιγκτον να μεσολαβήσει για μία συμφωνία με την Αρμενία. Πάντως, εάν η δυνατότητα επηρεασμού που προσφέρει αυτό το θέμα εξασθενήσει, υπάρχουν ελάχιστοι άλλοι παράγοντες που προσφέρουν ένα άμεσο κίνητρο για την τουρκική κυβέρνηση να αλλάξει την επί μακρόν πολιτική της απέναντι στο μικρό γείτονά της.
