Υπό τον τίτλο “Greek Fire – The revival of Greece’s radical left”, η έκδοση Jane’s Intelligence Review καταχωρεί μακροσκελή κριτική ανάλυση, με αντικείμενο την αναβίωση της «επαναστατικής» αριστεράς στην Ελλάδα με την εμφάνιση μιας νέας γενιάς μελών. Ο συγγραφέας, κάνει αναφορά στην απήχηση αυτής της γενιάς ριζοσπαστών της σε κοινωνικά στρώματα στα οποία οι οργανώσεις του παρελθόντος δεν ήσαν ελκυστικές, καθώς και στα πολιτικό-κοινωνικά αίτια της επανεμφάνισης της βίας η οποία, κατά το συγγραφέα, οφείλεται στην αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τα ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα.
Αναλυτικά:
Η Ελλάδα βιώνει μια αξιοσημείωτη κλιμάκωση της αριστερής βίας από το Δεκέμβριο του 2008, όταν σκοτώθηκε από σφαίρα αστυνομικού ένας 15χρονος νέος - και, έκτοτε, βομβιστικές επιθέσεις, δολοφονίες και εμπρησμοί έχουν καταστεί συχνό φαινόμενο καθώς, μια νέα, πιο ακραία γενιά ριζοσπαστών, κάνει αισθητή την παρουσία της στις Ελληνικές πόλεις, αναφέρει στην αρχή της ανάλυσης ο συγγραφέας της. Για την επανεμφάνιση των ριζοσπαστικών αριστερών οργανώσεων που συνέπεσαν με τις ταραχές, το Jane’s επισημαίνει ότι είναι παρόμοιες με εκείνες που άνθησαν από τη δεκαετία του 70 μέχρι τις αρχές του 2000 και στις οποίες περιλαμβάνονταν ο Επαναστατικός Αγώνας και η Σέχτα Επαναστατών οι οποίες ασπάζονται τη χρήση βίας εναντίον του κράτους.
Στην ανάλυση γίνεται λόγος για τις μη επιβεβαιωμένες εκτιμήσεις της Αστυνομίας, όπως αυτές εμφανίζονται στον Ελληνικό Τύπο και, σύμφωνα με τις οποίες, αυτή τη στιγμή, περίπου 100-200 «μάχιμα» μέλη τέτοιων οργανώσεων δρουν σε ολόκληρη την Ελλάδα, συνεπικουρούμενα από 1000-2000 συμπαθούντες οι οποίοι παρέχουν τεχνική υποστήριξη καθώς και καταφύγια. Επισημαίνεται ακόμα ότι:
δεν υπάρχει ακριβής, ανοιχτή πηγή πληροφόρησης σχετικώς με τους τρόπους στρατολόγησης, ούτε και για την προέλευση, τις οργανώσεις, το όραμα, τις πολιτικές διασυνδέσεις, τις επιχειρησιακές προτιμήσεις και τη δομή του τομέα τεχνικής υποστήριξης
ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι, αυτές οι οργανώσεις, συνεχίζουν να προσελκύουν άτομα της εργατικής τάξης αλλά και άτομα πανεπιστημιακής μορφώσεως αν και, σε αντίθεση με τους προκατόχους τους, φαίνεται ότι στρατολογούν επίσης νεότερα μέλη από τη μεσαία τάξη και από πλούσιες οικογένειες.
Η επανεμφάνιση τέτοιων ριζοσπαστικών οργανώσεων, είναι μέρος της ευρύτερης δυσαρέσκειας προς το Ελληνικό κράτος, οφείλεται εν μέρει στην ιστορική ύπαρξη ριζοσπαστικών οργανώσεων και ενισχύεται από την παρούσα οικονομική κρίση και τη συνακόλουθη κοινωνική αποσύνθεση (disarray στο κείμενο), παρατηρεί αρθρογράφος και καταλήγει: « Ενώ οι Ελληνικές αρχές έχουν κάνει προσπάθεια να ενισχύσουν την αντιτρομοκρατική ικανότητά τους, η κυβέρνηση εμφανίζεται ανίκανη να αντιμετωπίσει τα ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα τα οποία επιτρέπουν στις ριζοσπαστικές οργανώσεις να αυξάνουν την υποστήριξη προς αυτές και εξασφαλίζουν τη συνέχιση των βομβιστικών επιθέσεων και των εμπρησμών».
