Όλα τα ονόματα για την ηγεσία της ΕΕ

Σε συνέχεια του ιρλανδικού «ναι», η Ε.Ε. έχει στη διάθεσή της μια χρονική προθεσμία τριών μηνών, προκειμένου να αναζητήσει τα πρόσωπα εκείνα που θα αναλάβουν τις θέσεις του μόνιμου προέδρου του Συμβουλίου και του Ύπατου Εκπροσώπου για τις Εξωτερικές Υποθέσεις, αναφέρει σε άρθρο του ο Jean-Gabriel Fredet, με τίτλο: «Ευρώπη: μάχη για την προεδρεία», στο περιοδικό LE NOUVEL OBSERVATEUR αυτής της εβδομάδας.
Το άρθρο σημειώνει ότι παρά το γεγονός ότι δεν έχουν ξεπεραστεί όλα τα εμπόδια, καθώς εκκρεμεί ακόμη η επικύρωση της Συνθήκης από πλευράς Πολωνών και Τσέχων και προβλέπονται σοβαρές καθυστερήσεις, σε περίπτωση ενδεχόμενης νίκης του ευρωσκεπτικιστή, συντηρητικού David Cameron στις βρετανικές εκλογές του Μαΐου, ο οποίος έχει δεσμευτεί να διεξάγει σχετικό δημοψήφισμα για την Ευρώπη, η νυν προεδρεύσουσα του Συμβουλίου της Ε.Ε. Σουηδία θα επιχειρήσει εντός αυτής της εβδομάδας να προχωρήσει τη διαδικασία για την επικύρωση της Συνθήκης.
Στο πλαίσιο αυτό, ένα ακόμη ζήτημα που εκκρεμεί σχετίζεται με την επιλόγή των δύο προσώπων που θα αναλάβουν τις δύο νέες θέσεις που προβλέπει για την Ε.Ε., η Συνθήκη της Λισσαβόνας, αλλά και τα ονόματα των νέων Επιτρόπων που θα περιστοιχίζουν τον Jose Manuel Barroso, η επανεκλογή του οποίου ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καθιστά ακόμη μεγαλύτερης στρατηγικής σημασίας το ποιοι θα αναλάβουν τις θέσεις του προέδρου του Συμβουλίου και του Ευρωπαίου Υπουργού Εξωτερικών Σχέσεων της Ε.Ε., όπως σημειώνεται.
Για την μεν πρώτη θέση, ακούγονται τα ονόματα του Αυστριακού πρώην Καγκελάριου, Wolfgang Schlüssel, του πρώην Φινλανδού Πρωθυπουργού Paavo Tapio Lipponen, του Ισπανού Felipe Gonzalez, αλλά και του Tony Blair, τον οποίο ευνοεί ο Γάλλος προέδρος Sarkozy και καταβάλλει προσπάθειες να πείσει προς αυτή την κατεύθυνση και τη Γερμανίδα Καγκελάριο Merkel που προτιμά έναν υποψήφιο από το χώρο της ευρωζώνης. Ενώ, για τη θέση του Ύπατου Εκπροσώπου για τις Εξωτερικές Υποθέσεις, έχουν εκφράσει έντονο ενδιαφέρον ο Σουηδός Carl Bildt και ο Γάλλος Hubert Vedrine.
Το άρθρο αναφέρει τέλος, ότι η Γαλλία θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει ένα από τα σημαντικά χαρτοφυλάκια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως αυτό του Επιτρόπου για την Εσωτερική Αγορά ή για τις Νομισματικές Υποθέσεις, για το οποίο και η Γερμανία εκφράζει ενδιαφέρον.
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και το άρθρο του Jean-Jacques Mevel στη σημερινή LE FIGARO, με τίτλο: «Ο Tony Blair επικρατέστερος στην κούρσα για την προεδρεία της Ευρώπης», όπου μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι ο πρώην Βρετανός Πρωθυπουργός θεωρείται μέχρι στιγμής ο πιο αξιόπιστος υποψήφιος για τη θέση του μόνιμου προέδρου του Συμβουλίου της Ε.Ε. Το κυριότερο επιχείρημα έγκειται στο γεγονός ότι ο Blair θα έχαιρε της άμεσης αναγνώρισης τόσο των Η.Π.Α., όσο και του Κρεμλίνου ή της Κίνας, αναφέρει ο συντάκτης. Οι υπόλοιποι υποψήφιοι για τη θέση θεωρούνται κατάλληλοι είτε διότι έχουν την ικανότητα να επιτυγχάνουν τη συναίνεση, είτε λόγω της εμπειρίας τους, δύο κριτήρια που φαίνεται να μη διαθέτει ο Βρετανός υποψήφιος.
Οι «27» έχουν ανάγκη για τις δύο θέσεις-κλειδιά του «προέδρου» και του «υπουργού» τους, μιας ισχυρής φωνής, διευκρινίζεται, και στο πλαίσιο αυτό, η προσωπικότητα των υποψηφίων θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το κύρος και την επιρροή που θα ασκηθεί από πλευράς της Ένωσης, ενώ είναι απαραίτητο στοιχείο να μπορεί να επιτυγχάνει τη συναίνεση και τη συνεργασία μεταξύ όλων.
Το άρθρο καταλήγει αναφέροντας, ότι η «υποψηφιότητα» Blair προκαλεί επί του παρόντος στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όλο και λιγότερο ενθουσιώδη υποστήριξη. Ωστόσο, η επιλογή θα πραγματοποιηθεί μεταξύ Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων, και όπως επισημαίνεται από το Παρίσι έως το Βερολίνο και από τη Μαδρίτη έως τη Βαρσοβία, κανείς δεν έχει ακόμη πει την τελευταία του κουβέντα.