22 Φεβ 2010

Την Τετάρτη στην Αθήνα ο Μ. Αμπάς!

FLASH !
Έρχεται στην Αθήνα μεθαύριο τετάρτη ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μ. Αμπάς για διήμερη επίσκεψη εργασίας. Ο κ. Αμπάς θα αφιχθεί στην Αθήνα από τις Βρυξέλλες όπου θα έχει αύριο συναντήσεις με ευρωπαίους αξιωματούχους. Σήμερα συναντήθηκε με τον Γάλλο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και τον Γάλλο υπεξ, Μπ. Κουσνέρ και συζήτησε μαζί τους το Παλαιστινιακό, για το οποίο η Γαλλία επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι στηρίζει τις προσπάθειες για δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους.
Στην Αθήνα αναμένεται να συναντηθεί τόσο με τον Πρόεδρο, Κ. Παπούλια, όσο και με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου ενώ ενδέχεται να συναντηθεί επίσης με τον πρόεδρο της ΝΔ και επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντ. Σαμαρά, τον ανυπεξ, Δημ. Δρούτσα και τους επικεφαλής των κομμάτων της αριστεράς.
*Περισσότερες λεπτομέρειες αύριο

Σχόλια για ΥΠΕΞ - 56

Λοιπόν την ερώτηση που θέλουν να κάνουν όλοι οι Έλληνες στον Γ. Παπανδρέου την έκανε η γνωστή ρεπόρτερ του CNN, Christian Amanpοur, όταν ο πρωθυπουργός ήταν στη Μόσχα.

C. AMANPOUR: … Ενώ οι πάντες παρακολουθούν τις εξελίξεις και βλέπουν την πρόκληση ενώπιόν σας, πολλοί επίσης ρωτούν για σας και θέλουν να μάθουν γιατί ένας άνθρωπος κατέχει δύο σημαντικά χαρτοφυλάκια, του Πρωθυπουργού και του Υπουργού των Εξωτερικών. Και προσθέτουν ότι για να αντιμετωπίσει κανείς μια οικονομική κρίση θα πρέπει να βρίσκεται στη χώρα του. Για ποιο λόγο δεν υπάρχει Υπουργός Εξωτερικών;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Υπάρχει Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών και επομένως παράγεται σημαντικό έργο. Αλλά όντως, τυγχάνει να επισκέπτομαι διάφορες πρωτεύουσες ανά τον κόσμο και να συνομιλώ με πολλούς ανθρώπους, σε μια περίοδο πολύ σημαντική, καθώς το ζήτημα δεν είναι μόνο εσωτερικό. Παράλληλα, οι αρμόδιοι Υπουργοί εργάζονται σκληρά, ώστε να γίνουν οι απαιτούμενες αλλαγές στη χώρα και να καταστεί και πάλι αξιόπιστη η Ελλάδα.

Μ’ άλλα λόγια, εγώ γυρνάω κι άλλοι δουλεύουν…!

·

· Με εγκύκλιο του σε όλες τις πρεσβείες της χώρας, ο ΓΓ του υπεξ, Ι. Ζέππος τους ειδοποίησε να μην προχωρήσουν, για οικονομικούς λόγους, στον εορτασμό με δεξίωση της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου. Κατανοητό στις κρίσιμες- οικονομικά- ημέρες που περνάμε. Αλλά μήπως θα μπορούσαν να εορτάσουν χωρίς δεξιώσεις , τουλάχιστον σε χώρες που υπάρχει Ελληνισμός;

·

·

ΚΟΥΙΖ: Αλήθεια υπάρχουν στην ΥΔΑΣ ακόμη 6 συμβασιούχοι προερχόμενοι από τον Δήμο Αθηναίων; Γιατί αν αυτό συμβαίνει θα είναι επιπλέον ένα δείγμα σύμπνοιας του Δ. Δρούτσα με την Ντόρα Μπακογιάννη… Η συνέχεια του κράτους, που λένε!

·

· Σύμφωνα με τον πολωνικό τύπο, τώρα τελείωσε η έρευνα για τη δράση της μεγαλύτερης εγκληματικής οργάνωσης στη χώρα, στην οποία κυρίαρχο ρόλο έπαιζε ο Έλληνας επίτιμος πρόξενος στο Γκντάνσκ, Φοίβου Φεγγάρα , ψευδώνυμο «Fifek». Η πιο γνωστή εγκληματική πράξη τους ήταν η δολοφονία του αρχηγού της Αστυνομίας Marek Papała. Στο δημοσίευμα υπενθυμίζεται ότι «ο Έλληνας Πρόξενος γνώριζε τους επικεφαλείς της εγκληματικής συμμορίας του Pruszków, τον Słowik και τον Pershing και εγκατέλειψε την Πολωνία όταν τα Μ.Μ.Ε. αποκάλυψαν το σκάνδαλο». Στο δημοσίευμα σημειώνεται επίσης ότι, «σύμφωνα με τις καταθέσεις του Artur Zirajewski η συνάντηση διοργανώθηκε στην οικία του Προξένου της Ελλάδας το 1997 στο Γκντανσκ, όπου συζητήθηκε μεταξύ άλλων η παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Leszek Miller (πρώην Πρωθυπουργός της Πολωνίας), ο Edward Mazur (Πολωνός επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ), ο Nikodem S. (ιδρυτής της πρώτης εγκληματικές σπείρας στην Πολωνία) και ο γκάνγκστερ Riccardo Fanchini».

Ποιος άραγε στο ΥΠΕΞ, συνέστησε για Πρόξενο τον κ. Φεγγάρα;

·

·

Προτείνουμε στο ΥΠΕΞ να ζητήσει και να ερευνηθεί σε βάθος η δραστηριότητα της «ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ», μιας μεγάλης ΜΚΟ, στο Πακιστάν όπου φαίνεται να διοργάνωσε 7 σεμινάρια! Γιατί πολλά στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχουν αμφιβολίες για την εκτέλεση των προγραμμάτων έναντι εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Δεν αμφισβητούμε τίποτε προς το παρόν, αλλά λέμε ερευνήστε το γιατί είναι κρίμα τα λεφτά μας να μην δικαιολογούνται επαρκώς. Με την ευκαιρία, γιατί δίνουμε τόσα λεφτά στην ελεγχόμενη από τον ΟΗΕ οργάνωση World Food Program, με έδρα τη Ρώμη (κάπου 20 εκατομμύρια ευρώ, μου λένε), που βοήθησε να δοθούν κυρία που τώρα βρέθηκε στη Ρώμη και η ίδια, όταν πουθενά στις αποστολές του Οργανισμού αυτού δεν φαίνεται ότι προέρχεται η βοήθεια από την Ελλάδα; Γιατί στο Τσαντ, Σουδάν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, βλέπουμε σακιά με ρύζι και στάρι με σφραγίδες «Βοήθεια των ΗΠΑ», ή Βοήθεια της Γερμανίας», κλπ αλλά ποτέ.. «Βοήθεια από την Ελλάδα»! Με την ευκαιρία να πούμε πως η Ολλανδική κυβέρνηση δημοσίευσε μια έρευνα 352 σελίδων σχετικά με την Αναπτυξιακή Βοήθεια που χορηγούσε, με συμπέρασμα «βαριές κατηγορίες για τους υπευθύνους» και πολλά ερωτηματικά για την αξιοποίησή της…

·

· Έκανε το θαύμα του ο νέος πρέσβης μας στη Ρώμη, και τέως ΣΤ Γενικός διευθυντή, .. Καμπάνης, πριν αποχωρήσει, εγκρίνοντας διπλάσιο ενοίκιο κατοικίας στον νέο πρέσβη μας στο Κίεβο! Φυσικά μαζί θα αγοραστούν έπιπλα καινούργια, κουρτίνες, και πάει λέγοντας. Γι αυτό δεν μένουν λεφτά στο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας! Άκουσε ο κ. Καμπάνης τα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας; Μήπως πρέπει να του γίνει ειδική κατακράτηση γιατί δεν φρόντισε –όπως κάθε δημόσιος υπάλληλος υποχρεούται- τα συμφέροντα του κράτους;

·

·

Θυμάστε τους 300 και κάτι επιτόπιους συμβασιούχους του ΥΠΕΞ για τους οποίους αναφερθήκαμε αρκετές φορές στο παρελθόν; Το πρόβλημα είναι πως δεν μετέτρεπαν στις συμβάσεις τους σε «αορίστου χρόνου» ενώ παράλληλα τους κάνουν συνεχώς περικοπές στους μικρούς μισθούς τους. Τώρα τρέφουν ελπίδες ότι με την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (για την περίπτωση εργαζομένων στο Δήμο Σπάτων) θα κερδίσουν και οι ίδιοι αντίστοιχα το δικαίωμα. Θα τους έλεγα, παρά το γεγονός πως έχουν δίκιο απόλυτο, να μην στηριχθούν εύκολα στην προαναφερθείσα απόφαση. Γιατί έγκριτος νομικός, θεωρεί ότι υπάρχουν διαφορές, που αποκλείεται να μην χρησιμοποιήσει το Ελληνικό Δημόσιο για να μην περιληφθούν στις διατάξεις της σχετικής απόφασης. Καλού- κακού ας το ψάξουν λίγο περισσότερο…

·

· Το ΥΠΕΞ, είναι γνωστό, ελέγχει και χρηματοδοτεί το ΕΚΕΜ (Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών), γι αυτό και δεν μας κάνει κατάπληξη ότι οργανώνει μαζί με το αμερικανικό Center for Strategic and International Studies (CSIS) της Ουάσιγκτον ανέλαβαν από κοινού τη δημιουργία του προγράμματος U.S. - Greece Task Force: Transforming the Balkans: Security, Political Stability and Economic Development”. Στόχος του προγράμματος είναι η προώθηση της διαδικασίας ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ μέσω της διατύπωσης συγκεκριμένων προτάσεων πολιτικής. Φυσικά προτείνει … αμερικάνικες λύσεις ενώ εμείς υποτίθεται σαν χώρα ανήκουμε στην ΕΕ από την οποία ζητούμε και βοήθεια για να ξεφύγουμε από την οικονομική τραγωδία που μας έχει πλήξει. Το πώς φαίνονται οι «αμερικάνικες λύσεις» το δείχνει η λίστα των συμμετεχόντων: οι πρώην αμερικανοί πρέσβεις, R. Nicholas Burns, Thomas Miller, Charles P. Ries, Robert S. Gelbard, ο John Sitilides, πρόεδρος του Southeast Europe, Woodrow Wilson Center, κ.ά.

·

·

Αλλά αν νομίζετε ότι οι ΗΠΑ, ασχολούνται απλά με την τύχη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων κάνετε λάθος. Την περασμένη εβδομάδα (17.2) η κυρία Ελένη Παπούλια., διευθύντρια του προγράμματος Κόκκαλη στο Harvard, παρουσίασε στα πλαίσια μιας διάλεξης τον Phillip H. Gordon, Βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές υποθέσεις. Και τι είπε πως η… Τουρκία έχει και στα Δυτικά Βαλκάνια ρόλο να παίξει. Τόνισε: «τους κρίσιμους ρόλους που η Ελλάδα και η Τουρκία θα διαδραματίσουν στην σταθεροποίηση της νοτιοανατολικής Ευρώπης, με το επιχείρημα ότι "η περιφερειακή πολιτική ηγεσία και θάρρος και όραμα είναι απαραίτητη για την πρόοδο». Για αυτό και βλέπουμε ξαφνικά τη μαζική παρέμβαση της Τουρκίας- συχνά με ανθελληνικές αιχμές- στην Αλβανία, Βοσνία, Κόσοβο, κ. ά.

·

  • Διόρθωση! Λοιπόν τη περασμένη Τρίτη 16/2 πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στη Μόσχα. Για την ακρίβεια έφτασε τις βραδινές ώρες της 15ης και έτρεξε από το ξενοδοχείο στο στούντιο του CNN, για να δώσει συνέντευξη στην Amanpour. Στη συνέχεια κατέληξε στο μοναδικό εστιατόριο που σερβίρει μετά τις 23.00, το Pushkin. Εδώ πρέπει να διορθώσουμε όσα γράφτηκαν (κι εμείς, ακόμη) για τη συνάντηση με τον Νετανιάχου: Ήταν λοιπόν, ο Ισραηλινός που πήρε είδηση το δικό μας πρωθυπουργό και τον κάλεσε στο τραπέζι του. Αυτό, μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό, γιατί ο δικός μας καθόταν στο ισόγειο και ο "Μπίμπι" (παρατσούκλι του Νετανιάχου) στον 1ο. Επομένως δεν μπορούσε να τον δει. Μείνανε μαζί περί τα 45 λεπτά της ώρας και μίλησαν για την ελληνική οικονομική κρίση, μιας και ο Ν. ήταν Πρωθυπουργός στο Ισραήλ και αντιμετώπισε την εκεί οικονομική κρίση. Ο ίδιος μίλησε για το Ιράν: το Ισραήλ προσπαθεί να βρει φίλους και συμμάχους στον αγώνα του κατά του Ιράν.

Η επίσκεψη Γ. Παπανδρέου στη Μόσχα. Κέρδη και Ερωτήματα

Μια εβδομάδα μετά το πέρας της άφιξης του Γ. Παπανδρέου στη Ρωσία, ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ παραθέτει μια σύντομη ανάλυση- παρουσίαση των γεγονότων, που σημάδεψαν την εκεί επίσκεψη του. Σύμφωνα με το πρόγραμμά της επίσκεψης εργασίας στη Μόσχα, ο έλληνας πρωθυπουργός, την Τρίτη16.2, χρονολογικά συναντήθηκε με το Πρόεδρο της Δούμας κ. Γκρυζλώφ, το Πρόεδρο του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου (΄Ανω Βουλής) και Πρόεδρο του κόμματος "Δίκαιη Ρωσία" κ. Μιρόνοφ - που τον γνωρίζει από τη Σοσιαλιστική Διεθνή-, το Πρόεδρο της Ρωσίας κ. Μεντβέντεφ, τον ισχυρό άνδρα αυτής της χώρας και Πρωθυπουργό κ. Πούτιν, τον Πατριάρχη Κύριλλο, και εκπροσώπους των ομογενών κκ. Κάισεφ και Σαββίδη - που αναγκαστικά τους είδε χωριστά, αφού είναι τσακωμένοι μεταξύ τους.

Από όλα αυτά, σημαντικές ήταν οι συναντήσεις με Μεντβέντεφ και Πούτιν. Το περιεχόμενο περίπου το ίδιο. Η Ελλάδα τους είχε, χρόνια τώρα, γεμίσει υποσχέσεις για: πυροσβεστικά αεροπλάνα, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, ενεργειακά (Μπούργκας - Αλεξανδρούπολη. South Stream, ανανέωση συμφωνίας αγοράς φυσικού αερίου που λήγει το 2016, εκτροπή του Αχελώου και κατασκευή δύο υδροηλεκτρικών σταθμών κλπ..), αύξηση των εξαγωγών και των δύο πλευρών. Στα πολιτιστικά συμφωνήθηκε το 2014 να είναι το έτος της Ελλάδας στη Ρωσία και αντίστροφα. Οι Ρώσοι κάλεσαν τις ελληνικές κατασκευαστικές να δραστηριοποιηθούν στο Σότσι, όπου οι χειμερινοί Ολυμπιακοί του 2014. γενική ατμόσφαιρα: καλή, εργασίας. Η πρώτη φορά που οι Ρώσοι έβλεπαν τον δικό μας και τον κοίταζαν προσεκτικά, αναλυτικά, καχύποπτα (έχοντας ακούσει και διαβάσει ότι είναι "αμερικανάκι").

Υπάρχει πρόσφορο έδαφος για παραπέρα, στενότερη σχέση και με Μεντβέντεφ και με Πούτιν. Υπό μια προϋπόθεση: ότι η Κυβέρνηση θα αρχίσει να "νοικοκυρεύει" τις σχέσεις μας. Να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε να αγοράσουμε και πόσο. Να βγάλουμε από τη μέση μεσάζοντες, που σαν τα κοράκια πετάνε πάνω από τις πιθανές και απίθανες αγορές μας. Νομίζω πώς οι Ρώσοι φίλοι μας ικανοποιήθηκαν από την επίσκεψη. έμειναν με μια πρώτη καλή γεύση, αλλά... Η συνέχεια θα γραφτεί στην Αθήνα: εκκρεμεί επίσκεψη Μεντβέντεφ, έναντι παλιάς επίσκεψης στη Μόσχα του Προέδρου Κ. Παπούλια. ΄Ισως έχουμε και μια ακόμα επίσκεψη, όταν η Γκάζπρομ υπογράψει με τη ΔΕΠΑ την ίδρυση κοινής εταιρείας για τη διαχείριση του South Stream. Θα ήταν συμβολικά δυνατό να υπογραφεί "υπό τα όμματα" των δύο Πρωθυπουργών. ΄Αραγε ο Πούτιν θα θελήσει; Πάντως έχει πρόσκληση από τον ΓΑΠ να μας έλθει όποτε θέλει και να τον φιλοξενήσουμε σε παραλιακό θέρετρο. Δύο διευκρινίσεις: δεν ζητήθηκε οικονομική βοήθεια από τη Ρωσία για την αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης. Υπογραμμίστηκε μόνο ότι οι επενδύσεις στη χώρα μας είναι καλοδεχούμενες. Για τον Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, ο ΓΑΠ είπε πως εξακολουθεί να μας ενδιαφέρει αν προσεχθεί, σύμφωνα με τις μελέτες, το περιβάλλον. Ο Ρώσος Πρωθυπουργός έδειξε μάλλον κουρασμένος από τις σχετικές πολύχρονες συζητήσεις και ιδιαίτερα την αρνητικότητα της σημερινής βουλγαρικής κυβέρνησης. ΄Εχει εξασφαλίσει την εναλλακτική λύση με το φίλο του Ερντογάν με τον αγωγό Σαμψούντα – Τσεϋχάν που ανεβάζει τη γεωστρατηγική σημασία της Τουρκίας και ρίχνει την Ελλάδα στην εξάρτησή της, με τη βοήθεια της Βουλγαρίας. Αυτό δεν φαίνονται να το καταλαβαίνουν τα αμερικανάκια της Σόφιας… που σύντομα η Άγκυρα θα τους επιβάλλει όρους σε ζητήματα ενέργειας, παρά την «καουμπόικη» συμπεριφορά του πρωθυπουργού τους, Μπ. Μπορίσοφ.

Ο Σπ. Κουβέλης, ο πρασινοφρουρός και το Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας

Στη σελίδα του ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ έχει κατ’ επανάληψη ασχοληθεί με το «σχέδιο» του υφυπουργού Εξωτερικών, Σπ. Κουβέλη να προχωρήσει στην κατάργηση ή την μεταβολή του τρόπου λειτουργίας, του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας.

Η ιστορία του Ινστιτούτου μακρά, ξεκινά από το 1951. Τότε, ιδρύεται μετά από απόφαση της Ελληνικής Κοινότητας της Βενετίας να δωρίσει την ακίνητη περιουσία της, στην οποία περιλαμβάνονταν η «Φλαγγίνεια βιβλιοθήκη», εικόνες και κειμήλια της κοινότητας και ο ναός του Αγίου Γεωργίου. Από το 1958, οπότε αρχίζει η λειτουργία του Ινστιτούτου με έδρα το Μέγαρο της «Φλαγγινείου Σχολής» πίσω από την Πλατεία του Αγίου Μάρκου, στη Via dei Grecι, το Ινστιτούτο, έχει να επιδείξει μια εξαιρετικής σημασίας εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα.
Το Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας διοικείται από τριμελή επιτροπή στην οποία μετέχουν ο εκάστοτε διευθυντής του Ινστιτούτου, ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας και ο πρόξενος της Ελλάδας στη Βενετία. Ελέγχεται από μία επίσης τριμελή Εποπτική Επιτροπή, με πρόεδρο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (σήμερα είναι ο ακαδημαϊκός και σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος), που έργο της είναι να συντονίζει και να ελέγχει το έργο και τις δράσεις του Ινστιτούτου.
Η σημερινή διευθύντρια του, καθηγήτρια Χρύσα Μαλτέζου, γνωστή για το ερευνητικό της έργο κατάφερε χωρίς οικονομική επιβάρυνση του δημοσίου, να εκσυγχρονίσει όχι μόνο το βασικό κτιριακό δυναμικό αλλά και τις δομές του Ινστιτούτου ώστε χάρη σε μεγάλες χορηγίες, να αυξηθούν τα έσοδα του Ινστιτούτου και να μετράει σήμερα στο αποθεματικό 700.000 ευρώ. Το προηγούμενο διάστημα ωστόσο, στο Ινστιτούτο βρέθηκαν επιθεωρητές του υπουργείου Εξωτερικών που έλεγξαν τη δράση και τα πεπραγμένα του. Καλοδεχούμενος ο έλεγχος και από τους ανθρώπους του Ινστιτούτου και από την ελληνική κοινότητα. Ωστόσο το ερώτημα παραμένει και στα δύο μέρη: γιατί ο υφυπουργός Εξωτερικών, Σπύρος Κουβέλης, αρνείται να συναντήσει τόσο τη διευθύντρια του Ινστιτούτου όσο και τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας της Βενετίας, Δημ. Ζαφειρόπουλο;
Το υπουργείο Εξωτερικών, υποστηρίζει ότι «μελετάει την παρουσία όλων των φορέων ώστε να είναι όσο πιο αποδοτικοί γίνεται και με τις μικρότερες δυνατές δαπάνες, αλλά δεν υπάρχει κανένα ζήτημα αλλαγής της φυσιογνωμίας του Ινστιτούτου».
Στο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟ πάντως φθάνουν ανησυχητικές φήμες για ανάμειξη γνωστού τοπικού – στη Βενετία- πρασινοφρουρού που βρίσκεται πίσω από τη όλη επιχείρηση και ο οποίος δεν θέλει την κατάργηση του Ινστιτούτου αλλά τη μετατροπή του σε «Πολιτιστικό κέντρο» που μέσα από γιορτές και πανηγυράκια θα μπορεί να δικαιολογεί έξοδα… Κι ακόμη να το χρησιμοποιεί, σαν προσωπική του «ταυτότητα» με σκοπό τις μπίζνες!
Αναμένουμε λοιπόν….

Η Ευρωπαϊκή Άμυνα, το μέλλον

Ποιος πίστευε πριν 20, 15 ή ακόμη και 10 χρόνια, ότι η Ευρώπη θα βρισκόταν στρατιωτικά παρούσα σε χώρες όπως το Τσαντ, με ναυτικό στη Σομαλία ή με αστυνομικούς στο Αφγανιστάν; Μάλλον κανείς μιας και ουδείς προέβλεπε την ανάγκη η ΕΕ, να δημιουργήσει δικής της ανεξάρτητη στρατιωτική δομή. Αυτό έγινε σαφές και κατανοητό, πολύ δε περισσότερο αναγκαίο, μετά τη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο (1999). Οι Βρυξέλλες κατανόησαν ότι δεν είναι δυνατόν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να καθοδηγούν ερήμην της τις αποφάσεις και τις ενέργειες σε μια γεωγραφική ζώνη που ανήκε στη δική της ήπειρο.

Η ευρωπαϊκή άμυνα έχει αντιμετωπίσει πολλά και συχνά προβλήματα, που ξεκινούν από το γεγονός της διάστασης που αναδεικνύεται ανάμεσα στους σχεδιασμούς της κι εκείνους του ΝΑΤΟ, ή τις διαφορές που προκύπτουν – κι εμποδίζουν την δική της πρόοδο- εξαιτίας των εθνικών πολιτικών. Παρόλα αυτά, στη δεκαετία που πέρασε, η Ευρωπαϊκή Άμυνα (ESDP) σημείωσε πρόοδο και άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα θετικά αποτελέσματα.

Επιχειρήσεις

Η ESDP, προχώρησε ως σήμερα σε 23 διαφορετικές επιχειρήσεις στο έδαφος, αέρα και θάλασσα, χρησιμοποιώντας όχι μόνο στρατιωτικές δυνάμεις αλλά και πολιτικές. Από αυτές ήταν 6 στρατιωτικές επιχειρήσεις και οι υπόλοιπες 17 ήταν πολιτικές αποστολές, κυρίως αστυνόμευσης ή αστυνομικής εκπαίδευσης.

Το βασικό πρόβλημα ακόμη για την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Άμυνας παραμένει η οργάνωση μιας ισχυρής επιμελητείας και ενός μεγάλου κέντρου συγκέντρωσης και ανάλυσης πληροφοριών. Στα δυο αυτά σημεία, συναντά σοβαρές αρνητικές παρεμβάσεις από την Τουρκία, που ως μέλος του ΝΑΤΟ εμποδίζει την παροχή πληροφοριών και μέσων, ζητώντας να έχει και η ίδια αποφασιστικό ρόλο στο σχεδιασμό και τις τελικές αποφάσεις της ESDP, στην οποία δεν μπορεί να μετάσχει καθόσον εκτός ΕΕ.

Η «Λισαβόνα», τώρα ανοίγει νέους δρόμους για την ανάπτυξη μιας ενιαίας ευρωπαϊκής στρατιωτικής διοίκησης, που θα διαθέτει τόσο τα μέσα όσο και την δική της – ανεξάρτητη- πληροφόρηση προκειμένου να λαμβάνει τις αποφάσεις της αλλά και να δρα. Αυτό όμως θα απαιτήσει, σύμφωνα με όλα τα σενάρια περίπου μια ακόμη δεκαετία. Αλλά, το σημαντικό είναι πως το πρόγραμμα έχει ξεκινήσει.
Το πρωτεύων για ορισμένους ειδικούς, είναι να ξεπεραστούν τα προβλήματα που προέρχονται από τις εθνικές πολιτικές. Αλλά αυτό πλέον, σε μεγάλο μέρος, διευθετείται από την ύπαρξη ενός ευρωπαίου υπουργού εξωτερικών και μιας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικών Σχέσεων και την αυξανόμενη συνείδηση των ευρωπαϊκών εθνικών κυβερνήσεων ότι η Ένωση θα αποκτά όλο και περισσότερο αυξανόμενο ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις.

Επίσκεψη Άστον στα Δυτικά Βαλκάνια

Την εβδομάδα που πέρασε η βαρόνη Κάθριν Άστον, υψηλή εκπρόσωπος της ΕΕ σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πραγματοποίησε την πρώτη της επίσκεψη εργασίας, στα Δυτικά Βαλκάνια. Σύμφωνα με τη δήλωσή της « Είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι ήρθα στα Δυτικά Βαλκάνια τόσο νωρίς μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου γιατί επιθυμώ να διατρανώσω σε όλους πόσο σημαντική είναι η περιοχή αυτή για μένα και την Ευρώπη». Η βαρόνη Άστον, στην ουσία όμως πραγματοποίησε την επίσκεψή τη αυτή μετά από σοβαρή παρότρυνση τόσο της Ουάσιγκτον, όσο και αρκετών χωρών-μελών της ΕΕ, που μετά την παρουσία της στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και τις πρώτες ανακοινώσεις της νέας υπηρεσίας, φοβήθηκαν πως «η ίδια απέφευγε να τοποθετήσει το μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων στα ζητήματα άμεσης προτεραιότητας» σύμφωνα με σκανδιναβό πρέσβη διαπιστευμένο στις Βρυξέλλες. Η βαρόνη επισκέφθηκε εκτός από ορισμένες πρωτεύουσες, όπου είχε συνομιλίες με την τοπική πολιτική ηγεσία και τις αποστολές της ΕΕ (την EULEX στο Κόσοβο και τις EUFOR και EUPM στη Βοσνία)

ΟΙ πρώτες εκτιμήσεις από τη νέα υπηρεσία εξωτερικών σχέσεων, αναφέρουν ότι «οι απαντήσεις που δόθηκαν από τις τοπικές πολιτικές ηγεσίες στα ζητήματα που τους τέθηκαν υπήρξαν για μια ακόμη φορά εξαιρετικά γενικόλογες. Καταλαβαίνουμε τις ιδιαιτερότητες που κυριαρχούν σε αυτή την φάση των εξελίξεων (εκλογές στη Βοσνία, αναμονή απόφασης Δικαστηρίου για το Κόσοβο) αλλά η προώθηση της ευρωπαϊκής ατζέντας αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την ταχεία ενσωμάτωση τους στις ευρωπαϊκές δομές».

Άξιο σημασίας είναι επίσης το γεγονός πως η βαρόνη Άστον, λειτούργησε στο πρώτο της αυτό ταξίδι, με «οδηγό» τη διαδικασία που συνήθως ακολουθεί ο εκάστοτε αμερικανός υπουργός Εξωτερικών. Δεν συναντήθηκε μόνο με τις τοπικές πολιτικές ηγεσίες αλλά και, με εκπροσώπους ορισμένων ΜΚΟ που δρουν στις αντίστοιχες περιοχές, δημιουργώντας νέα δεδομένα, που ίσως θα πρέπει να ληφθούν στο μέλλον περισσότερο υπόψη στη διαδικασία πολιτικής διαβούλευσης της ευρύτερης περιοχής.

Η αντί-πυραυλική προστασία της Ευρώπης και η Τουρκία

Στη δίμηνη δημοσίευση RUSI Newsbrief της δεξαμενής σκέψης Royal United Service Institute, στο τεύχος Ιανουαρίου 2010, καταχωρίζεται ανάλυση που υπογράφει ο Cem Birsay υπό τον τίτλο Turkey: a new option for European missile defense? και αφορά το ρόλο της Τουρκίας στην νέα αμερικανική πολιτική για την αντιπυραυλική προστασία στην Ευρώπη σε ενδεχόμενη ιρανική επίθεση.

Όπως σημειώνεται στο κείμενο η προηγούμενη κυβέρνηση των Η.Π.Α είχε σχεδιάσει να θέσει σε εφαρμογή σχέδιο αντιπυραυλικής ασπίδας που θα ήταν εγκατεστημένη στην Τσεχία και την Πολωνία. Αντίθετα, η κυβέρνηση Obama φάνηκε να διαχωρίζει πλήρως τις προτεραιότητές της αναφορικά με το σύστημα αντιπυραυλικής προστασίας του Bush, θέλοντας να συμπεριλάβει και άλλες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ σε αυτό το αμυντικό πρόγραμμα.

Σύμφωνα με την ανάλυση του Birsay η στροφή αυτή των ΗΠΑ, η οποία χαρακτηρίζεται περισσότερο ρεαλιστική από το σχέδιο της προηγούμενης κυβέρνησης, οφείλεται σε τρεις βασικούς λόγους:

Το προηγούμενο σχέδιο ανάπτυξης αντιπυραυλικού συστήματος σε Τσεχία και Πολωνία θα μπορούσε δυνητικά να προστατεύσει την Αμερική από ενδεχόμενη επίθεση του Ιράν, ωστόσο θα ήταν αδύνατο να προστατεύσει την Ισπανία, μέρη της Πορτογαλίας, τα νότια της Ιταλίας και της Ελλάδας, καθώς και την πλειοψηφία των χωρών της ανατολικής Ευρώπης.

Το κόστος εγκατάστασης και ανάπτυξης αντιπυραυλικής προστασίας σε δύο χώρες (Τσεχία και Πολωνία), που θα ήταν αποτέλεσμα διμερών συμφωνιών, θα επιβάρυνε αποκλειστικά τις ΗΠΑ, καθώς θα ήταν αδύνατο τα μέλη του ΝΑΤΟ να δέχονταν να συνεισφέρουν οικονομικά σε ένα πρόγραμμα που δεν θα εξασφάλιζε άμεσα την προστασία τους.

Ένα αμερικανικό σχέδιο εγκατάστασης αμυντικού συστήματος θα σήμαινε «περιορισμένη συμμαχία» απέναντι στο Ιράν και συγκεκριμένα θα απέκλειε οποιαδήποτε συνδρομή της Ρωσίας .

Ο ρόλος ωστόσο της Τουρκίας στο νέο αντιπυραυλικό σχεδιασμό χαρακτηρίζεται στο κείμενο ως ρόλος κλειδί για τις νέες αμυντικές επιχειρήσεις απέναντι στο Ιράν. Ο συντάκτης στηρίζει τη θέση αυτή υπογραμμίζοντας τα βασικά πλεονεκτήματα της Τουρκίας τα οποία συνοψίζονται ως εξής:

· Η χώρα διαθέτει σημαντική γεωστρατηγική θέση στην περιοχή

· Λόγω της εγγύτητάς της στο Ιράν, οι επιπλέον αμυντικοί εξοπλισμοί όπως αξιοποίηση δυνατοτήτων ραντάρ θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση ενδεχόμενης επίθεσης του Ιράν

· Οι τουρκικές στρατιωτικές βάσεις αλλά και οι εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ στην ανατολικότερη πλευρά της Ανατολίας επιτρέπουν την δημιουργία μεσαίου βεληνεκούς αντιπυραυλικών αμυντικών θέσεων.

· Πλωτές αντιπυραυλικές εξέδρες στη Μαύρη Θάλασσα και την Μεσόγειο θα συνδράμουν στην εξασφάλιση προστασίας όλων των νατοϊκών συμμάχων.

Συμπερασματικά για την Τουρκία, φαίνεται πως η γεωστρατηγική της θέση και ο κεντρικός της ρόλος στην Μαύρη Θάλασσα ενισχύει έστω και θεωρητικά την υποψηφιότητά της. Παρόλα αυτά ένα τέτοιο σενάριο θα μπορούσε να προκαλέσει αρκετά νέα προβλήματα στην περιοχή και ειδικά στην Τουρκία. Όπως εξηγεί ο Cem Birsay:

· Η Τουρκία θα μπορούσε να βρεθεί σε δύσκολη θέση μεταξύ συμμαχικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ και σχέσεων με το γειτονικό Ιράν. Όπως είναι γνωστό η Τουρκία δεν απειλείται άμεσα από το Ιράν καθώς έχουν αναπτυχθεί σχέσεις συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.

· Το Ιράν κατέχει σημαντικό ρόλο στον αγώνα της Τουρκίας κατά των Κούρδων ανταρτών και του ΡΚΚ.

· Η περίπτωση εγκατάστασης πλωτών εξέδρων στην Μαύρη Θάλασσα θα προκαλέσουν για ευνόητους λόγους εντάσεις στις σχέσεις Τουρκίας – Ρωσίας. Η Ρωσία σήμερα αποτελεί σημαντικό εταίρο για την τουρκική ενεργειακή πολιτική καθώς οι πρόσφατες συμφωνίες που υπογράφθηκαν μεταξύ των δύο χωρών έχουν ενδυναμώσει τις εμπορικές σχέσεις τους.

· Μία αμυντική νατοϊκή παρέμβαση στην περιοχή θα περιέπλεκε τις σχέσεις Τουρκίας – Μέσης Ανατολής.

Τέλος, η ανάλυση καταλήγει με το ερώτημα κατά πόσο η Τουρκία, σε ένα περιβάλλον στο οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει δύσκολα περιφερειακά ζητήματα δίχως την υποστήριξη της Ευρώπης και των ΗΠΑ, θα μπορέσει να αντισταθμίσει τις σχέσεις της τόσο με τους δυτικούς συμμάχους όσο και με τους γείτονές της.

Συνέντευξη Έλληνα πρέσβη στη Κύπρο

Η κυπριακή εφημερίδα «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», δημοσιεύει συνέντευξη του Πρέσβη της Ελλάδας στην Κύπρο, Βασίλη Παπαϊωάννου στο δημοσιογράφο Κώστα Βενιζέλο, με τίτλο «Χρειαζόμαστε κράτος που δεν θα εξάγει προβλήματα» και υπότιτλο «Β. Παπαϊωάννου: Η λύση του Κυπριακού να συνάδει με το κεκτημένο και να το εφαρμόζει». Στο εισαγωγικό κείμενο της συνέντευξης, αναφέρονται τα εξής: «Ο Πρέσβης της Ελλάδος, Βασίλης Παπαϊωάννου, υποδεικνύει προς την τουρκική πλευρά πως η οποιαδήποτε συμφωνία στο Κυπριακό θα πρέπει να συνάδει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και να το εφαρμόζει. Χρειαζόμαστε ένα αποτελεσματικό κράτος και όχι ένα κράτος που θα εξάγει τα προβλήματά του στην ίδια την Ε.Ε., επισήμανε ο πρέσβης της Ελλάδος. Ο Έλληνας διπλωμάτης, αναφερόμενος στις πρόσφατες προτάσεις της τουρκικής πλευράς διερωτήθηκε ποια θα ήταν η αντίδραση των άμεσα εμπλεκομένων στο κυπριακό πρόβλημα, αν και η ελληνοκυπριακή πλευρά παρουσίαζε ξαφνικά ανάλογου περιεχομένου και αντίστοιχης στόχευσης προτάσεις. Δεν θα άρχιζαν τα όργανα του γνωστού παρασκηνιακού και ετεροβαρούς παιχνιδιού απόδοσης ευθυνών, είπε διερωτώμενος δίνοντας την ίδια ώρα και την απάντηση.
Για το θέμα των εγγυήσεων, ο Έλληνας διπλωμάτης επαναλαμβάνει την πάγια διαχρονική θέση της Αθήνας, ότι το σύστημα αυτό είναι ξεπερασμένο και αναχρονιστικό. Για το ενδεχόμενο ανάληψης από μέρους της Ελλάδος πρωτοβουλιών σημειώνει πως η Αθήνα δεν έχει αντίρρηση στο να συζητήσει για εγγυήσεις, το είχαμε άλλωστε πράξει στο παρελθόν. ‘Η δική μας θέση είναι πως κάτι τέτοιο είναι πρόωρο, στο βαθμό που δεν έχει διεξαχθεί ακόμη σε βάθος η σχετική συζήτηση μεταξύ των άμεσα ενδιαφερομένων, δηλαδή των ίδιων των Κυπρίων, τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει ακόμη προχωρήσει η συζήτηση ουσιωδών πτυχών της επίλυσης, όπως π.χ. το Εδαφικό’, επισήμανε».

Παραμένει -προς το παρόν- το ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση Χριστόφια

Το Εκτελεστικό Γραφείο του ΔΗΚΟ αποφάσισε χθες βράδυ κατά πλειοψηφία την παραμονή του κόμματος στην Κυβέρνηση, μετά από μαραθώνια συνεδρίαση σχεδόν δέκα ωρών. Την πρόταση του Προέδρου του ΔΗΚΟ, Μάριου Καρογιάν, για παραμονή στην Κυβέρνηση υποστήριξαν 18 μέλη, ενώ την πρόταση του Αναπληρωτή Προέδρου, Γιώργου Κολοκασίδη, για αποχώρηση 8 μέλη. Τέσσερα μέλη επιφυλάχθηκαν να τοποθετηθούν στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το απόγευμα της ερχόμενης Τρίτης, οπότε θα ληφθούν οριστικές αποφάσεις.
Όπως πληροφορεί το «ΚΥΠΕ» και μεταδίδει το ρ/φ του «ΡΙΚ», ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, τόνισε ότι η θέση του Εκτελεστικού Γραφείου υπέρ της παραμονής στο κυβερνητικό σχήμα, λήφθηκε ύστερα από πολλή περίσκεψη και προβληματισμό και έχοντας υπ’ όψιν το καλώς εννοούμενο συμφέρον του τόπου και της κοινωνίας. Είπε ότι οι θέσεις του κόμματός του είναι γνωστές σε ό,τι αφορά την πορεία του εθνικού θέματος και δεν είναι μηδενιστικές, διευκρινίζοντας ότι υπάρχουν θέματα με τα οποία το ΔΗΚΟ διαφωνεί και θα συνεχίσει να διαφωνεί, υπάρχουν όμως και θέματα με τα οποία συμφωνεί.
Ανέφερε ότι ο ρόλος του ΔΗΚΟ ως ρυθμιστή του πολιτικού συστήματος είναι να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να μπορέσουν τα πράγματα να πάρουν ένα καλύτερο δρόμο. Εξέφρασε παράλληλα την ικανοποίησή του επειδή η πρόταση έτυχε ευρύτερης υποστήριξης από το Εκτελεστικό Γραφείο και την ελπίδα στην Κεντρική Επιτροπή να υπάρξει η ίδια ανταπόκριση.
Σε ερώτηση εάν αλλάζουν οι «κόκκινες γραμμές» του ΔΗΚΟ σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, ο κ. Καρογιάν είπε ότι «στόχος μας είναι η ανάκληση της εκ περιτροπής προεδρίας, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να πετύχει κάποιος ένα στόχο».
«Δηλαδή με το να βάλουμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας διλήμματα ή ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και να του πούμε ότι ή το κάνεις ή όχι εξυπηρετείται κάποιος στόχος», διερωτήθηκε ο κ. Καρογιάν ο οποίος πρόσθεσε ότι «σας λέω υπεύθυνα ότι τίποτα από αυτά δεν είναι κλειδωμένα, είναι ανοικτά και εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας με θετικό πνεύμα».

Οι διαφωνούντες

Οι διαφωνούντες με την ηγετική γραμμή που στήριξε η πλειοψηφία του Εκτελεστικού Γραφείου ωστόσο άφηναν μέσω του περιβάλλοντός τους να διαφανεί ότι σκοπεύουν να δώσουν σκληρή μάχη στη διάρκεια της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής και πως δεν μπορούν να αποκλείσουν καμιά κίνηση σε περίπτωση που «το ΔΗΚΟ παραμείνει παγιδευμένο στις αποφάσεις του Δ. Χριστόφια για το Κυπριακό».