11 Ιουν 2009

Συνάντηση 10 ΥΠΕΞ στη Στοκχόλμη. Λέξη για Κύπρο - Τουρκία η Ντ. Μπακογιάννη!

Χθές επισκέφθηκαν την Στοκχόλμη και τον σουηδό Υπεξ Carl Bildt, οι εξής δέκα τέσσερις Υπουργοί εξωτερικών των ακολούθων χωρών: Λετονία, Βέλγιο, Πολωνία, Γαλλία, Σλοβενία, Ρουμανία, Σλοβακία, Ελλάδα, Ισπανία, Λιθουανία, Φιλανδία, Ολλανδία, Τσεχία και Λουξεμβούργο. Σκοπός της επίσκεψης είναι, συνομιλίες για την επερχόμενη προεδρία της Σουηδίας στην ΕΕ, κατά την διάρκεια δείπνου, χθες το βράδυ. Εξάλλου ο σουηδός υπεξ είχε συνάντηση – στρατηγικής για την Βοσνία – στην οποία παραβρέθηκαν, εκτός από τον Ανώτερο Εκπρόσωπο Valentin Inzko, και μερικά από τα άτομα που στις διάφορες πρωτεύουσες διαμορφώνουν την διεθνή πολιτική για τις χώρες τους.

Σύμφωνα με την σουηδική προεδρία, υπάρχουν πολύ μεγάλες προσδοκίες για το τι η επερχόμενη Σουηδική προεδρία της ΕΕ μπορεί να κατορθώσει στα Βαλκάνια - θα δούμε εάν η συνάντηση θα πετύχει να τις βάλει σε πιο ρεαλιστική βάση. Στην ουσία όμως η Στοκχόλμη αναφέρεται στην προσπάθειά της να επιβάλλει στη Βοσνία ένα νέο καθεστώς, πέραν των συμφωνιών Νταίητον, κάτι που απορρίπτει η σέρβο- βοσνιακή πλευρά.

Στο δείπνο παραβρέθηκε επίσης επίσης και ο ΥΠΕΞ της Τσεχίας Fisher για περισσότερο συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις, ενόψει της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής, την επόμενη εβδομάδα.
Στο δείπνο παρακάθησε και η υπεξ Ντόρα Μπακογιάννη. Επιλέγοντας να είναι μέσα στα άμεσα "ενδιαφέροντα" του Κ. Καραμανλή έκανε δηλώσεις μετά το δείπνο αναφερόμενη στη λαθρομετανάστευση σε σχέση με τις πολιτικές της ΕΕ και της Σουηδικής προεδρίας ενώ δεν αναφέρθηκε καθόλου στα όσα συζητήθηκαν για την υποστήριξη ορισμένων χωρών σε συγκριμένους υποψήφιους για τα σημαντικά ευρωπαϊκά πόστα καθώς και για τις σουηδικές πολιτικές στήριξης της Τουρκίας, τόσο σε επίπεδο σχέσεων με ΕΕ όσο και στο Κυπριακό. Είπε η κα Μπακογιάννη:

"Το θέμα της λαθρομετανάστευσης είναι πάρα πολύ ψηλά στην ελληνική ατζέντα. Είναι ένα θέμα που έχουμε θέσει παντού και θα θέσουμε και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Είμαστε εδώ στη Στοκχόλμη, ενόψει της ανάληψης της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Σουηδία, η οποία έχει να διαχειριστεί ένα εξαιρετικά δύσκολο και κρίσιμο εξάμηνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση και σε επίπεδο θεσμικό, όπου αν εφαρμοστεί η Συνθήκη της Λισαβόνας, θα αλλάξουν όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και για τα ιδιαιτέρου ελληνικού ενδιαφέροντος θέματα, διότι, όπως ξέρετε θα υπάρξει αξιολόγηση της Τουρκίας αυτό το εξάμηνο. Θα συζητηθεί η προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων ξανά και αυτό το εξάμηνο θα ληφθούν αποφάσεις και για άλλα θέματα δικού μας ενδιαφέροντος, όπως είναι η λαθρομετανάστευση, που ζητάμε πλέον ουσιαστική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και κοινή πολιτική".

Το «Πρόγραμμα της Στοκχόλμης»

H Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε χθες ανακοίνωση, σχετικά με το «Πρόγραμμα της Στοκχόλμης» το οποίο αφορά τις δράσεις και τις προτεραιότητες της Ε.Ε. για το χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, κατά τη χρονική περίοδο 2010-2014, και το οποίο αναμένεται να υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον προσεχή Δεκέμβριο.
Το νέο αυτό πρόγραμμα πρόκειται να οργανωθεί στη βάση τεσσάρων σημαντικών προτεραιοτήτων, οι οποίες στηρίζονται σε συγκεκριμένες προτάσεις που στοχεύουν να καταστήσουν αποτελεσματικότερα και προσιτά στους πολίτες τα πλεονεκτήματα ενός ευρωπαϊκού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης.
1.Μια Ευρώπη δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τον επίτροπο κ. Barrot ο χώρος της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης θα πρέπει πρωτίστως να συνιστά έναν κοινό χώρο προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων, στους κόλπους του οποίου ο σεβασμός του ατόμου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, καθώς και άλλα δικαιώματα που εμπεριέχονται στη Χάρτα των θεμελιωδών δικαιωμάτων, θα αποκτούν ουσιαστική υπόσταση. Ειδικότερα, η προτεραιότητα αυτή αφορά στην προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων, αλλά και στην άσκηση των πολιτικών δικαιωμάτων των πολιτών, στην προξενική προστασία τους στο εξωτερικό, καθώς ακόμη και στη θέσπιση μιας κοινής ημερομηνίας για τη διεξαγωγή των ευρωπαϊκών εκλογών σε όλη την Ευρώπη.
2.Μια Ευρώπη δικαίου και δικαιοσύνης. Η προτεραιότητα αυτή σχετίζεται με τη δημιουργία και εφαρμογή μηχανισμών, οι οποίοι θα διευκολύνουν την πρόσβαση των πολιτών στη δικαιοσύνη (ο ιστοχώρος e-justice, αναμένεται έως το τέλος του 2009), ούτως ώστε οι πολίτες να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους παντού στην Ε.Ε. και με τον τρόπο αυτό να επιλύονται αντιδικίες μικρής κλίμακας. Επιπλέον, αφορά στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικαστικού χώρου και στην κατάργηση των ενδιάμεσων διαδικασιών (exequator), ώστε να διασφαλίζεται η εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων μεταξύ νομικών συστημάτων διαφορετικών κρατών-μελών, στην προώθηση μιας κοινής ευρωπαϊκής κατάρτισης και προγραμμάτων επιμόρφωσης δικαστών και εισαγγελέων, καθώς επίσης, και στη δυνατότητα ευκολότερης κυκλοφορίας πιστοποιητικών, ληξιαρχικών πράξεων ή συμβολαίων μεταξύ των κρατών της Ε.Ε., για την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
3.Μια Ευρώπη που προστατεύει. Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί, επεσήμαναν ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής, μια στρατηγική για την εσωτερική ασφάλεια για την επιπλέον βελτίωση της προστασίας των πολιτών στους κόλπους της Ε.Ε. Η στρατηγική αυτή προϋποθέτει την ανάληψη δράσεων που σχετίζονται με την ενίσχυση της συνεργασίας των αστυνομικών και δικαστικών αρχών (πρόταση για τη δημιουργία ενός προγράμματος ‘Erasmus’ για αστυνομικούς και δικαστές), καθώς και την ανάληψη μιας περισσότερο αποφασιστικής και συντονισμένης δράσης έναντι της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος.
4.Μια Ευρώπη αλληλεγγύης. Μια ακόμη σημαντική προτεραιότητα για το μέλλον, αφορά στην ενδυνάμωση και την εφαρμογή μιας πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου, η οποία θα εγγυάται την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών, αλλά και μεταξύ των κρατών-μελών με τρίτες χώρες. Η πολιτική αυτή θα πρέπει να θεμελιώνει ένα σαφές και κοινό καθεστώς για τους νόμιμους μετανάστες, να δίνει έμφαση στους δεσμούς που συνδέουν τη μετανάστευση με τις ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς, καθώς και να βελτιώνει τα ήδη υπάρχοντα μέσα αντιμετώπισης της παράνομης μετανάστευσης. Στο πλαίσιο αυτό, προβλέπεται η ενίσχυση της Frontex, η δημιουργία ενός συστήματος ηλεκτρονικής καταγραφής εισόδου και εξόδου μεταναστών από και προς τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., καθώς και η θέσπιση ενός καθεστώτος θεωρήσεων Schengen.
Όπως σημείωσε ο κ. Barrot οι προτάσεις αυτές πρόκειται να συζητηθούν στο ερχόμενο Συμβούλιο των αρμόδιων Υπουργών Εσωτερικών, ενώ θα συζητηθούν επίσης και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 12-13 Νοεμβρίου του 2009 και εν συνεχεία αναμένεται να υιοθετηθούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου του 2009.
Ο κ. Barrot απαντώντας σε σχετικές δημοσιογραφικές ερωτήσεις διευκρίνισε ότι το καθεστώς θεωρήσεων Schengen θα επιτρέπει σε όποιους διαθέτουν την εν λόγω βίζα να κυκλοφορούν ελεύθερα σε όλα τα κράτη-μέλη που βρίσκονται στο χώρο Schengen, ενώ πρόσθεσε ότι «θα πρέπει να εξελιχθεί το ισχύον σύστημα έκδοσης θεωρήσεων, το οποίο στηρίζεται στην υπηκοότητα, προκειμένου να το αντικαταστήσουμε με ένα σύστημα αξιολόγησης ενδεχόμενης απειλής που μπορεί να αποτελεί ένα συγκεκριμένο άτομο. Επιθυμούμε να γνωρίζουμε καλύτερα ποιος ζητά την έκδοση βίζας», διευκρίνισε ο Επίτροπος.
Επίσης, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την ενίσχυση της προστασίας των εξωτερικών συνόρων και την παράνομη μετανάστευση, ο κ. Barrot σημείωσε ότι για το σκοπό αυτό είναι εξαιρετικής σημασίας η ενίσχυση του συντονιστικού ρόλου και των δράσεων του Frontex, μέσω μάλιστα και του περιφερειακού γραφείου του που σύντομα θα εγκαινιαστεί, ενώ παράλληλα προς αυτή την κατεύθυνση, θα συμβάλλει και το σύστημα ηλεκτρονικής καταγραφής εισόδου και εξόδου από και προς την Ε.Ε. Αναφορικά δε, με το ζήτημα του «επιμερισμού του βάρους» (burden sharing), ο κ. Barrot σημείωσε ότι αυτό πρόκειται να εφαρμοστεί σε «εθελοντική βάση».
Στο σημείο αυτό, ο πρόεδρος της Επιτροπής συμπλήρωσε ότι κατά τη χθεσινή του συνάντηση με τον Τσέχο Πρωθυπουργό Fischer, όπου συζητήθηκε η προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου, ο κ. Barroso πρότεινε στον προεδρεύοντα του Συμβουλίου να συμπεριληφθεί το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης στην ατζέντα του Συμβουλίου.
Τέλος, ερωτηθείς κατά πόσο η θέσπιση μιας κοινής ημερομηνίας για τη διεξαγωγή των εκλογών σε όλη την Ευρώπη θα συνεισφέρει στον περιορισμό της αποχής από τις κάλπες, ο κ. Barroso υπογράμμισε ότι δεν είναι δυνατό να εξασφαλιστεί η αποφυγή της αποχής, ωστόσο, όπως επεσήμανε, «η διεξαγωγή ευρωεκλογών γύρω στις 9 Μαΐου (που είναι η επέτειος της «Ημέρας της Ευρώπης») θα σημαίνει ότι οι εκλογές αυτές είναι σαφώς ένα ευρωπαϊκό ζήτημα και όχι ένα εθνικό θέμα, όπως παρατηρήθηκε σε διάφορα κράτη-μέλη της Ε.Ε.».

Η «μάχη» για τα μεγάλα πόστα της ΕΕ

Η ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» σε άρθρο της σημειώνει τις εξελίξεις σχετικά με τη «μάχη» στην ΕΕ, για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σημειώνοντας «Η έφοδος των «τριών Β» (Barroso, Blair, Bildt) στις Βρυξέλλες».
Στο κείμενο της ανταπόκρισής του από Βρυξέλλες, ο γνωστός δημοσιογράφος Andrea Bonanni σημειώνει μεταξύ άλλων: «Εκτός από τη θέση του Προέδρου της Commission (χθες, είχαμε την επίσημη αναγγελία για την εκ νέου υποψηφιότητα Barroso) υπάρχει και η θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και εάν η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισαβόνας τεθεί σε ισχύ μετά το ιρλανδικό δημοψήφισμα το Φθινόπωρο, θα πρέπει να πληρωθούν οι θέσεις του Προέδρου της Ε.Ε. (του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) και του Υπουργού των Εξωτερικών και Αντιπροέδρου της Commission. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η μόνη ιταλική υποψηφιότητα είναι αυτή του Mario Mauro, ευρωβουλευτή του Pdl, για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά το πρώτο ήμισυ της 5ετούς θητείας του Σώματος (στο δεύτερο ήμισυ θα πρέπει να ηγηθεί σοσιαλιστής). Από την εποχή του Emilio Colombo, η Ιταλία δεν είχε ποτέ την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αλλά, ο Mario Mauro, υποστηριχθείς σθεναρώς από τον Silvio Berlusconi που τον χαρακτήρισε «τον μεγαλύτερο ευρωπαϊστή”, θα έχει πιθανότατα μεγάλες δυσκολίες απέναντι στην υποψηφιότητα ενός άλλου στελέχους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, του Πολωνού Jerzy Buzek, του οποίου το κόμμα κατήγαγε θριαμβευτική νίκη στις ευρωπαϊκές εκλογές. Ο Silvio Berlusconi είχε ζητήσει για την Ιταλία αυτή τη θέση, προβλέποντας θρίαμβο του Pdl στις ευρωεκλογές. Νίκη, βέβαια, υπήρξε, αλλά όχι θρίαμβος. Εξ άλλου οι Γερμανοί ευρωβουλευτές του ΕΛΚ, εμπνεόμενοι από την Angela Merkel, στηρίζουν την υποψηφιότητα Buzek ως σημάδι προσοχής προς τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες κινδυνεύουν να μείνουν «εκτός νυμφώνος» στην κατανομή των θέσεων των υψηλών αξιωματούχων της ΄Ενωσης. Επιπροσθέτως, παρά την ευρωπαϊκή διαδρομή και ιστορία του Mario Mauro, τα ευρωπαϊκά διαπιστευτήρια του Silvio Berlusconi δεν φαίνεται να πείθουν την οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, η οποία και λόγω των χριστιανικών καταβολών της τρέφει δυσπιστία προς το πρόσωπο του Cavaliere εξ αιτίας των πρόσφατων σκανδάλων που έπληξαν την εικόνα του και του στέρησαν αναμφισβήτητα καθολικές ψήφους, κυρίως στο Νότο.

Η υποψηφιότητα Barroso θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος του «πακέτου», το οποίο ορισμένοι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες αποκαλούν ειρωνικά «το πακέτο των 3 Β»: O Tony Blair φέρεται υποψήφιος για τη θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και ο Σουηδός συντηρητικός Carl Bildt για τη θέση του ΥΠΕΞ και Αντιπροέδρου της Commission. Αυτή η τριάδα έχει το πλεονέκτημα ότι ικανοποιεί την απαίτηση πολιτικών και γεωγραφικών ισορροπιών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά αυτό το πακέτο ονομάτων συνδέεται άρρηκτα με τους χρόνους. Ο Πρόεδρος της Ε.Ε. και ο ΥΠΕΞ δεν μπορούν να ορισθούν πριν από τον Νοέμβριο, δηλαδή την επομένη ενός υποθετικού ιρλανδικού «ναι» που θα επέτρεπε την κύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αντιθέτως, ο Barroso θα μπορούσε να ορισθεί από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων στη Σύνοδο Κορυφής της 18ης Ιουνίου και θα μπορούσε ακόμη να ψηφισθεί από το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 15 Ιουλίου. Αυτή η διαφορά χρόνων δεν αρέσει σε πολλούς. Αν και λίγοι αντιτίθενται επισήμως στην υποψηφιότητα Barroso και αν και δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής επισήμως άλλες υποψηφιότητες, ο Sarkozy γνωστοποίησε ότι θα ήθελε την έγκριση ολόκληρου του «πακέτου». Η Merkel, η οποία χθες επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη της προς το πρόσωπο του Barroso, δήλωσε ότι θα προτιμούσε για την ώρα να «κλειδώσει» η υποψηφιότητα του νυν Προέδρου της Commission, παραπέμποντας τις επίσημες ονοματοδοσίες μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Αλλά και η Ιταλία, δια του Υπουργού των Εξωτερικών Franco Frattini, δήλωσε αντίθετη «σε συζητήσεις επί μεμονωμένων ονομάτων». Αλλά, χθες, μετά την πρόταση της τσεχικής Προεδρίας για την εκ νέου υποψηφιότητα Barroso, ο Σουηδός Πρωθυπουργός Fredrik Reinfeldt, o οποίος τον Ιούλιο θα αναλάβει την προεδρία της Ε.Ε., τάχθηκε υπέρ του ταχέος διορισμού του Προέδρου της Commission. Τέλος, ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Daniel Cohn Bendit φαίνεται μέχρι στιγμής ως ο μόνος που προωθεί τη δημιουργία ενός «μετώπου κατά Barroso».