15 Ιαν 2010

Αντ΄ αυτού Εξωτερικών

Αναδημοσιεύουμε χθεσινό άρθρο της Λώρης Κέζα από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όσους ασχολούνται με τα του ΥΠΕΞ....

Σε κάποια συνάθροιση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠαΣοΚ ο κ. Γ. Παπανδρέουζεστάθηκε και έβγαλε το σακάκι του. Ευτυχώς ήταν μαζί ο διπλωματικός σύμβουλος για να περιθάλψει το ρούχο, μη τυχόν και τσαλακωθεί. Ο κ. Δημήτρης Δρούτσας αντέδρασε με κεκτημένη ταχύτητα, έχοντας ξεχάσει την καινούργια του ιδιότητα, αυτήν του υπουργού- έστω αναπληρωτή. Κανονικά ένας υπουργός δεν ασχολείται με τα ιμάτια του Πρωθυπουργού, εξ ου και η χειρονομία σχολιάστηκε. Το εν λόγω ενσταντανέ περιγράφει βουλευτίνα της Περιφέρειας, η οποία δεν σκαρφάλωσε στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας, ως εκ τούτου θα γινόταν με χαρά η κρεμάστρα για τα ρούχα του προέδρου. Οι μικρές χειρονομίες πάντως δεν αναιρούν τις ικανότητες ενός ατόμου που εισέρχεται δυναμικά και αιφνιδιαστικά στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Επαρκεί η εμπειρία του κ. Δρούτσα για να αφαιρεθεί από τον τίτλο του ο ενοχλητικός προσδιορισμός «αναπληρωτής»; Στην Αυστρία απασχολήθηκε για λίγο, το 1998, ως νομικός σύμβουλος στο γραφείο του υπουργού Εξωτερικών. Από το 1999 βρίσκεται αδιάλειπτα στο πλευρό του κ. Παπανδρέου, ανεβαίνοντας ένα ένα τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας- από ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εξωτερικών, διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του προέδρου του κόμματος και πάει λέγοντας. Ο πρόεδρος τον έπαιρνε κοντά του σε όλα τα ταξίδια του. «Για να του κουβαλάει τις βαλίτσες» λένε οι κακεντρεχείς. Ολοι από κάπου ξεκινούν την καριέρα τους και η θέση του διπλωματικού γκρουμ απεδείχθη επίζηλη. Ο κ. Δρούτσας κυκλοφόρησε πολύ, έμαθε τα κατατόπια, συναντήθηκε με ανθρώπους. Ισως να βρισκόταν μεταξύ δορυφόρων, όμως βρισκόταν εκεί και άκουγε. Ο πρόεδρος έφτιαχνε το δικό του διεθνές δίκτυο επαφών, όμως και ο πιτσιρίκος δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Τους ομολόγους του τους γνωρίζει, τους παρατρεχάμενους τους έχει συναναστραφεί: αντάλλαξαν χειραψίες ή πήραν μαζί το πρωινό τους συζητώντας ανεπίσημα για το Σχέδιο Αναν.
Η τοποθέτηση του κ. Δρούτσα εξασφαλίζει την αρμονία ανάμεσα στο υπουργείο Εξωτερικών και στο Μαξίμου. Ποιον να έβαζε εκεί ο Πρωθυπουργός, έναν ξένο ή έναν πολύπειρο, που θα σήκωνε το δικό του μπαϊράκι; Είναι πιο ασφαλής η επιλογή ενός ανθρώπου που γαλουχήθηκε στην παπανδρεϊκή αγκαλιά παρά ενός Πάγκαλου ήΛοβέρδου, που θα είχαν άποψη. Με τον κ. Δρούτσα θα έχει το κεφάλι του ήσυχο: τον ανέθρεψε ώστε να σκέφτεται με συγκεκριμένο τρόπο, τον καθοδηγεί στα τρέχοντα ζητήματα (που είναι ταυτόχρονα χρονίζοντα ζητήματα). Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών δεν θα αυτονομηθεί ποτέ πραγματικά, όμως, αν πάρει την προαγωγή που φημολογείται, θα κυκλοφορεί με αναβαθμισμένη αξιοπρέπεια. Θα πάει ο άνθρωπος να συναντήσει κοτζάμ Χίλαρι, για να προγραμματίσουν από κοινού την επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ.
Ως κανονικός ΥΠΕΞ μπορεί να ζητήσει πέντε επιπλέον λεπτά ακρόασης. Στη Ρίγα και στο Βίλνιους, που επισκέπτεται αυτές τις ημέρες, θα πήγαινε με άλλον αέρα. Η ιδιότητα του «αντ΄ αυτού» λίγο τον στενεύει.
Υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Η πλήρης ανάληψη καθηκόντων από τον κ. Δρούτσα αφορά περισσότερο την εγχώρια πολιτική παρά τις διεθνείς επαφές. Εντός των συνόρων θα προβληθεί ως είδηση, όποτε και αν γίνει. Για τους έξω, είτε πάει ο αναπληρωτής είτε ο κανονικός, πρόκειται για τον εκπρόσωπο μιας αδιάφορης χώρας. Μιας χώρας που αντί να διαπραγματεύεται νιαουρίζει μονότονα και γκρινιάρικα. Ο κ. Δρούτσας μίλησε για αδράνεια της προηγούμενης κυβέρνησης. Επαυξάνουμε: Η ελληνική διπλωματία κάνει αναίτιους κύκλους πάνω από τα ίδια, ανεπίλυτα θέματα. Ο κ. Δρούτσας επιχειρεί να διευρύνει την ατζέντα, να μην κολλήσει στην τριπλέτα Αιγαίο- ΚύπροςFΥRΟΜ. Ξανοίγεται, λέει, στα Βαλκάνια, αναθερμαίνει σχέσεις με αναδυόμενες δυνάμεις (Βραζιλία, Ινδία), εμβαθύνει με τους Κινέζους.
Μακάρι οι ευγενείς φιλοδοξίες του και τα μακρόπνοα σχέδια να αλλάξουν τα δεδομένα για τη χώρα. Να τον βλέπει ο Νταβούτογλου και να του κόβονται τα γόνατα. Προς το παρόν ο κ. Δρούτσας εκπροσωπεί ως αναπληρωτής την τελευταία τρύπα του διπλωματικού ζουρνά.


Επαφές Ντούλε και Μπολάνου στην Αθήνα

Ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες και ο πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και δήμαρχος Χειμάρρας Βασίλης Μπολάνος, βρέθηκαν αυτές τις μέρες στην Αθήνα, όπου έγιναν δεκτοί από τον Αναπληρωτή ΥΠΕΞ κ. Δρούτσα, τον πρόεδρο της Βουλής κ. Πετσάλνικο, από εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ κ.ά. Στις επαφές αυτές, ο Ντούλες ενημέρωσε για την κατάσταση που επικρατεί στη ΒΔ Αλβανία λόγω των πλημμυρών και ευχαρίστησε τις ελληνικές αρχές για τη βοήθεια που έχουν προσφέρει στους κατοίκους της Σκόδρας. Μιλώντας στο αλβανικό Top Channel ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ Ντούλες εξέφρασε τη συμπαράστασή του προς τους πλημμυροπαθείς και πρόσθεσε ότι ίσως είναι η στιγμή για συνάντηση μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων για κοινές αποφάσεις με στόχο την αντιμετώπιση της δύσκολης αυτής κατάστασης. Παράλληλα, στις επαφές που είχε ο Ντούλες ζήτησε την υποστήριξη της Ελλάδος στην πορεία της Αλβανίας για ένταξή της στην Ε.Ε. Ο Μπολάνος από πλευράς του, μιλώντας στο ίδιο κανάλι, δήλωσε ότι οι υπάλληλοι του δήμου Χειμάρρας αποφάσισαν να διαθέσουν το 5% της μισθοδοσίας τους στους πλημμυροπαθείς της Σκόδρας.
Άλλα θέματα που οι Ντούλες και Μπολάνος συζήτησαν κατά τις επαφές τους στην Αθήνα, ήταν και «οι συχνές παραβιάσεις των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, το ιδιοκτησιακό, κυρίως στις ακτές της Χειμάρρας , η αρπαγή των οικοπέδων κοντά στα σπίτια όπου παραδοσιακά ζουν οι έλληνες της μειονότητας στην Αλβανία». Στο μεταξύ ο Μπολάνοςστις επαφές που είχε στην Αθήνα, μίλησε και για το θέμα των περιουσιών στα χωριά Λούκοβο, Νίβιτσα και στην πόλη της Χειμάρρας και επανέλαβε τη θέση του υπέρ της ακύρωσης του νόμου 7501 του 1991 για τα οικόπεδα στις ακτές.

Προβλήματα με περιουσίες στις ακτές

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μπαμίρ Τόπι, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, υπέγραψε χθες το διάταγμα με το οποίο τίθεται σε ισχύ ο νόμος που ψηφίστηκε τις τελευταίες ημέρες του 2009 στη Βουλή, ο οποίος αναφέρεται σε οικόπεδα ή καλλιεργήσιμη γη που οι κάτοχοί της πήραν από τις κρατικές γεωργικές επιχειρήσεις της εποχής του κομμουνισμού, σε χωριά, κατοικημένα κέντρα ή τουριστικές περιοχές μέχρι το Φεβρουάριο του 1996, με το καθεστώς της χρησικτησίας. Με λίγα λόγια, ο νόμος αυτός ορίζει ότι οι οικογένειες που διέθετα
ν με το καθεστώς της χρησικτησίας γεωργικές εκτάσεις ή οικόπεδα των πρώην γεωργικών επιχειρήσεων σε κατοικημένα κέντρα ή τουριστικές περιοχές, θα πρέπει να τις εγκαταλείψουν και να αποζημιωθούν με οικόπεδα έκτασης 300 - 750 τ.μ. σε παράκτιες περιοχές, με το καθεστώς της ιδιοκτησίας. Εναντίον του νόμου αυτού, σχολιάζουν οι ε/φ, τάχθηκαν τόσο οι πρώην ιδιοκτήτες όσο και το ΣΚ, το οποίο είχε κάνει έκκληση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην τον υπογράψει, ενώ πλέον πιθανολογείται ότι θα προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Επίσης χθες η κυβέρνηση, με ειδική εγκύκλιό της, ορίζει τους τρόπους ελέγχου και επαλήθευσης των τίτλων ιδιοκτησίας και για τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις των πρώην γεωργικών επιχειρήσεων που βρίσκονται σε παράκτιες περιοχές με προοπτική τουριστικής ανάπτυξης.

Άρθρο τούρκου για το Κυπριακό. Καταπληκτικό!

O τούρκος δημοσιογράφος Metin Münir σε άρθρο του στη Milliyet με τίτλο «Κύπρος: Τώρα τι θα γίνει;» γράφει ;τι θα μπορούσε να γράψει κι ένας έλληνας συναδελφός του με την προύπόθεση της εντιμότητάς του. Ό,τι βλέπει να γίνεται δηλαδή:

« Όταν διάβασα τη δέσμη εισηγήσεων του Προέδρου Ταλάτ, την οποία υπέβαλε στον Ε/κ ηγέτη Χριστόφια και αυτός την απέρριψε, τότε αντιλήφθηκα ότι με τα μυαλά αυτά δεν πρόκειται να λυθεί η κυπριακή υπόθεση.
Συγνώμη, θα έπρεπε να πω ότι το αντιλήφθηκα για μια ακόμη φορά. Άλλωστε, ήδη γνώριζα ότι το κυπριακό πρόβλημα δεν επρόκειτο να λυθεί. Πλέον είμαι βέβαιος. Ο Χριστόφιας όταν έλαβε τη δέσμη, κάλεσε αμέσως τους αρχηγούς των κομμάτων, τα οποία εκπροσωπούνται στη Βουλή των Αντιπροσώπων, και τους μοίρασε τις εισηγήσεις αυτές.
Ακολούθως, ανέφερε ότι η δέσμη αυτή δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση. Δεν είναι διόλου δύσκολο να αντιληφθεί κανείς, μάλιστα και να του δώσει και δίκιο, τη συμπεριφορά του αυτή.
Καταρχάς, οι εισηγήσεις δεν προβλέπουν τη σύσταση μιας ομοσπονδίας, αλλά τη σύσταση μιας συνομοσπονδίας, η οποία άλλωστε δεν βρίσκεται καν στο προσκήνιο. Η ομοσπονδία αποτελείται από ένα κυρίαρχο κράτος, το οποίο περιλαμβάνει μέσα στη δομή του κρατίδια, τα οποία διοικούν μερικώς τον εαυτό τους. Απεναντίας, η συνομοσπονδία αποτελείται από ένα κράτος που περιλαμβάνει δύο ή περισσότερα κυρίαρχα κράτη.
Δεν το είπαμε, όμως ευθαρσώς το κάναμε γνωστό, ότι μέσα στην καρδιά μας ο λέων που κοιμάται ακούει στο όνομα συνομοσπονδία. Ιδού δύο αποδεικτικά στοιχεία: α) Η τουρκική διοίκηση θα μπορεί να υπογράφει συμφωνίες με ξένα κράτη και β) η ΤΔΒΚ θα έχει κυριαρχικά δικαιώματα πάνω στον εναέριο χώρο των εδαφών της.
Ένα άλλο βασικό σημείο είναι το αίτημά μας για εκπροσώπηση στη διοίκηση, κάτι το οποίο δεν συνάδει με την πληθυσμιακή μας οντότητα. Ενώ οι Τούρκοι εκπροσωπούν το 25% του πληθυσμού της νήσου, εμείς ζητήσαμε το 40% των θώκων της κυβέρνησης [7 Ε/κ και 5 Τούρκοι υπουργοί].
Ως συμπλήρωμα αυτού ζητούμε η τουρκική κοινότητα να έχει και το δικαίωμα βέτο σε όλα τα νομοθετήματα και στις αποφάσεις της κυβέρνησης. Σε σημαντικούς φορείς, όπως το Συμβούλιο Ανταγωνισμού, θα υπάρχουν 4 Ε/κ και 3 Τούρκοι εκπρόσωποι.
Αυτό, το οποίο είναι σημαντικότερο και από την εισήγηση:
Κατά μια έννοια, εκείνο το οποίο είναι σημαντικότερο και από τις εισηγήσεις, είναι η νοοτροπία η οποία τους έχει δώσει την έμπνευση αυτή. Αυτοί, οι οποίοι ετοίμασαν τις εισηγήσεις αυτές, δεν εμπιστεύονται ούτε κατά κεραία τους Ε/κ. Παράλληλα, δεν έχουν ούτε και την παραμικρή ελπίδα ότι οποιαδήποτε συμφωνία μπορεί να προχωρήσει.
Πιστεύουν ότι ο νέος συνεταιρισμός δεν πρόκειται να προχωρήσει, όπως άλλωστε έγινε και με τη Δημοκρατία που είχε συσταθεί το 1960 και μέσα σε τρία χρόνια κατέρρευσε. Για το λόγο αυτό, καταβάλλουν προσπάθειες όσο είναι δυνατόν να «δέσουν» περισσότερο γερά την τουρκική κοινότητα και να περιλάβουν μέσα στο συμφωνητικό πάρα πολλά πράγματα.
Αυτοί, οι οποίοι ετοίμασαν τις εισηγήσεις αυτές, δεν έχουν διόλου αυτοπεποίθηση. Βλέπουν με σίγουρο μάτι ότι οι Τούρκοι θα αποτελέσουν δόλωμα στους Ε/κ. Έτσι, καταβάλλουν προσπάθειες ώστε να το παρεμποδίσουν με τη σύσταση ενός μηχανισμού, ο οποίος θα είναι αδύνατο να λειτουργήσει κατά το στάδιο της εφαρμογής. Τότε, όμως, θα πρέπει να υποβάλουμε το εξής ερώτημα: Αφού, λοιπόν, δεν έχεις καμία εμπιστοσύνη απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, τότε γιατί ζητάς να βρεις τον μπελά σου; Γιατί καταβάλλεις προσπάθειες προκειμένου να ιδρύσεις έναν συνεταιρισμό μαζί τους;
Οι εισηγήσεις αυτές έφεραν στο προσκήνιο και κάτι άλλο: Τούρκοι και Ε/κ μακράν απέχουν από έναν συνεταιρισμό. Πριν από αυτό, υπάρχουν άλλα πράγματα, τα οποία πρέπει να γίνουν. Να συγχωρέσουν αλλήλους και να συμφιλιωθούν. Να θάψουν τα όπλα και να ξεχάσουν το παρελθόν. Στους αγρούς του μίσους να σπείρουν αγάπη και κατανόηση. Όμως, αυτό είναι εφικτό;
Η Κύπρος, αν και στην πραγματικότητα είναι μέλος της Ε.Ε., εντούτοις γεωγραφικά ανήκει στην ασιατική ήπειρο. Είναι ένα κομμάτι της Μέσης Ανατολής. Στην περιοχή αυτή κυριαρχούν το μίσος, το αίμα και η ανοησία. Τώρα, τι πρόκειται να γίνει;
Ταλάτ και Χριστόφιας θα συνεχίσουν να προχωρούν χέρι - χέρι και μοιράζοντας χαμόγελα, διότι ουδείς θέλει να είναι αυτός, ο οποίος θα διακόψει τις συνομιλίες. Όμως, όλοι πλέον γνωρίζουν ότι πίσω από την τελετουργική πομπή, την οποία ακολουθούν, δεν είναι ένας νυφικός γάμος, αλλά μια νεκροφόρα…»

Σ.Σ.

Ο τούρκος δημοσιογράφος παρουσιάζει την πραγματικότητα με υψηλό αίσθημα ευθύνης αλλά και με παρισία, γιατί το να λες αυτά που γράφει στην Τουρκία απαιτεί θάρρος. Εντούτοις αν και βαριά και διόλου εύπεπτα, αναφέρεται σε μια πραγματικότητα που καμιά συνομιλία, όσο και να διαρκέσει, δεν θα μπορέσει να ξυπνήσει τη ζωή στο νεκρό πλέον σώμα της Κύπρου. Άλλωστε, όπως ακούμε τόσο ο Τ. Ερντογάν στις ΗΠΑ όσο και ο Α. Νταβούτογλου στη Βρετανία ξεκαθάρισαν ότι η Άγκυρα μπορεί να περιμένει τη ΛΥΣΗ, ως τα τέλη Ιουνίου. Μετά δήλωσαν πως δεν μπορούν να ασχολούνται με το θέμα και πως η διχοτόμηση είναι η μόνη λύση. Το γνωρίζουν Αθήνα και Λευκωσία, αλλά αποφεύγουν με θάρρος να κάνουν σαφή τα πράγματα γιατί κανείς τους δεν θέλει να χρεωθεί τη νέα αυτή αποτυχημένη προσπάθεια να δώσουν ζωή στο νεκρό «Σχέδιο Ανάν»…

Ζωή σε λόγου μας.

Ρωσικά σχόλια για την επίσκεψη Ερντογάν στη Μόσχα

1. ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ ΟΜΟΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑ ΚΟΙΝΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΓΩΓΩΝ
Η εφημερίδα Ιζβέστια, με τίτλο «Η Ρωσία και η Τουρκία είναι έτοιμες για σχέδια στους τομείς πετρελαίου και αερίου», υποστηρίζει ότι η ρωσική πλευρά έδωσε έμφαση στα θέματα ενεργειακής συνεργασίας.
Επισημαίνεται χαρακτηριστικά ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός «παρακολούθησε σιωπηλός και ούτε έγνευσε» ακούγοντας τον Βλαντίμιρ Πούτιν να λέει ότι η τουρκική πλευρά ως τις 10 Νοεμβρίου του 2010 θα εξετάσει τις ρωσικές μελέτες για να χορηγήσει άδεια κατασκευής του αγωγού South Stream. Σύμφωνα με την εφημερίδα, αποσιώπησε και την πρόταση του Ρώσου πρωθυπουργού Βλαντίμιρ Πούτιν να υπογραφούν τριμερείς διακυβερνητικές συμφωνίες Ρωσίας-Τουρκίας-Ιταλίας για το South Stream και Σαμψούντα-Τσεϊχάν.
«Η αποσιώπηση αυτή ούτως ή άλλως ήταν καλύτερη από την – αναμενόμενη από σειρά ΜΜΕ πριν από την επίσκεψη – πρόσκληση προς τη Ρωσία να συμμετάσχει στο εχθρικό σχέδιο Nabucco, που αποβλέπει στην τροφοδοσία της Ευρώπης με φυσικό αέριο με παράκαμψη της Ρωσίας», σχολιάζει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο των χθεσινών συνομιλιών οι δύο πρωθυπουργοί δεν υπέγραψαν καμία συμφωνία, αλλά παρακολούθησαν την υπογραφή «δύο σημαντικών κειμένων»: ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ίγκορ Σέτσιν και ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ υπέγραψαν κοινή διακήρυξη για την συνεργασία για την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία, ενώ οι υπουργοί Αγροτικής Βιομηχανίας των δύο χωρών υπέγραψαν συμφωνία για τη συνεργασία στον τομέα ελέγχου και καραντίνας των αγροτικών προϊόντων.

2. Η ΡΩΣΙΑ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΤΗΣ ΣΧΕΔΙΑ, ΘΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Η εφημερίδα Βρέμια Νοβοστέι, με τίτλο «Νότιο τουριστικό ρεύμα» και υπότιτλο «Οι Ρώσοι θα μπορούν να ταξιδεύουν στην Τουρκία χωρίς θεωρήσεις», υποστηρίζει ότι «η δέκατη επίσκεψη στη Μόσχα του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επέστρεψε στο Κρεμλίνο την ελπίδα ότι η Άγκυρα θα υποστηρίξει το σχέδιο κατασκευής από τη Ρωσία πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία και το σχέδιο South Stream και χαροποίησε τους πολυάριθμους λάτρεις των τουρκικών παραλιών ότι οι διακοπές τους θα είναι λίγο φτηνότερες».
Η εφημερίδα εκτιμά θετικά την υπογραφή κοινής δήλωσης για συνεργασία στην κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία και χαιρετά τη δήλωση των δύο πρωθυπουργών ότι ο όγκος των διμερών εμπορικών συναλλαγών σχεδιάζεται να ανέλθει στα 100 δις δολ. την προσεχή πενταετία. Επίσης, το ρεπορτάζ εξαίρει τη σημασία της δέσμευσης της Τουρκίας να δώσει άδεια για την κατασκευή του αγωγού South Stream ως τις 10 Νοεμβρίου του 2010.
Παράλληλα η εφημερίδα επισημαίνει ότι «η Μόσχα αρνήθηκε να συνδέσει τη διαδικασία που άρχισε μεταξύ της Τουρκίας και της Αρμενίας για την εξομάλυνση των σχέσεών τους με τη διευθέτηση του προβλήματος του Καραμπάχ».
«Είναι φυσικό ότι η Μόσχα δεν σκοπεύει να τοποθετηθεί με το μέρος μιας από τις πλευρές στο πρόβλημα του Καραμπάχ», συμπεραίνει η εφημερίδα.

3. Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΕΤΑΙΡΟΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑΣ
Η εφημερίδα Κομμερσάντ, με τίτλο «Βερολίνο – Ρώμη – Άγκυρα» και υπότιτλο «Η Τουρκία εντάσσεται στον άξονα των στρατηγικών εταίρων της Ρωσίας», δημοσιεύει ρεπορτάζ, που υποστηρίζει ότι «η “Γκαζπρόμ” πιστεύει ότι τώρα πλέον η Τουρκία εντάσσεται στην ομάδα των στρατηγικών εταίρων της Ρωσίας – της Γερμανίας και της Ιταλίας».
Γίνεται εκτενής αναφορά σε όλα τα ενεργειακά σχέδια των δύο χωρών, σημειώνοντας ειδικά ότι η «Γκαζπρόμ» δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον να συμμετάσχει στην ιδιωτικοποίηση των δικτύων διανομής αερίου της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης και να αποκτήσει μερίδιο στην πρώτη υπόγεια δεξαμενή φυσικού αερίου που κατασκευάζεται στην Τουρκία.
Το ρεπορτάζ, καταλήγοντας, επισημαίνει ότι «δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία προσπαθεί να συνάψει στρατηγικές συμφωνίες με την Τουρκία, αλλά μεταξύ των δύο χωρών συχνά δημιουργούνται προβλήματα». Αναφέρεται χαρακτηριστικά στη μειωμένη κατανάλωση ρωσικού φυσικού αερίου από τον αγωγό Blue Stream, μέσω του οποίου η Τουρκία παραλαμβάνει σήμερα μόνο 9 δις κ. μ. φυσικού αερίου αντί για 16 που προβλέπει το σχετικό συμβόλαιο.