Ο Σουηδός ΥΠΕΞ Κάρλ Μπίλντ σε καταχώρηση στο blogg του στις 13.01.2010, επανέρxεται σε ένα από τα αγαπημένα του θέματα, το Κυπριακό. Επισημαίνει τη σημασία της επιτυχίας των διαπραγματεύσεων για την επανένωση της Κύπρου και προειδοποιεί ότι ενδεχόμενη αποτυχία τους θα είχε ως σοβαρή συνέπεια τη μόνιμη διαίρεση του νησιού, με επιπτώσεις επίσης και για την Ευρώπη, εξέλιξη που πρέπει να αποφευχθεί. Γι´ αυτό , συμπεραίνει, είναι τόσο σημαντικές οι εντατικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο ηγετών που διεξάγονται αυτές τις μέρες Αναφέρει ο κ. Μπίλντ:
"Η Κύπρος πρέπει να ενωθεί!
Κάτω στην Κύπρο ο Πρόεδρος Χριστόφιας και ο τ/κ ηγέτης Ταλάτ πρόκειται σήμερα να τελειώσουν την πρώτη από τις τρεις εντατικές διαπραγματευτικές περιόδους για να προσπαθήσουν να επανενώσουν το νησί τους, όπως έχουν συμφωνήσει.
Από τη Δευτέρα, σε μια σειρά εντατικών συνομιλιών, ασχολήθηκαν κυρίως με το πώς θα μπορούσε να είναι η πολιτική δομή στην επανενωμένη Κύπρο.
Μια παρόμοια εντατική περίοδος συνομιλιών θα αρχίσει στις 25 Ιανουαρίου. Είχα πολλούς λόγους προηγουμένως να τονίσω τη σημασία ότι αυτή τη φορά θα πρέπει πράγματι να πετύχουν.
Το ιστορικό της διαίρεσης του νησιού είναι αρκετά περίπλοκο. Λίγο μετά την ανεξαρτησία το 1960 φούντωσαν αντιθέσεις με ένα τρόπο που οδήγησε στην αποστολή δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στο νησί το 1964 - μιας αποστολής των Ηνωμένων Εθνών με την ονομασία UNFICYP, που εξακολουθεί να βρίσκεται ακόμη επιτόπου κατά μήκος της γραμμής που διαιρεί.
To 1974, όμως, ήταν η πιο δραματική χρονιά. Μια απόπειρα πραξικοπήματος στη Λευκωσία που είχε την υποστήριξη της ελληνικής χούντας των στρατηγών οδήγησε σε νέες αντιθέσεις και στην τουρκική εισβολή του βόρειου μέρους του νησιού, που καθιέρωσε τη σημερινή κατάσταση.
Μια προσπάθεια για συμφωνία το 2004 που στηριζόταν από τα Ηνωμένα Έθνη, υπό την ηγεσία, μεταξύ άλλων, του Κofi Annan, απέτυχε αφότου η ε/κ πλευρά του νησιού ψήφισε "όχι" στο σχέδιο σε ένα δημοψήφισμα – στο τ/κ μέρος υπήρξε θετική απόφαση, πράγμα όμως που δεν βοήθησε καθόλου σ’ αυτή την κατάσταση.
Και έτσι ήταν μια Κύπρος που εξακολουθούσε να ήταν διαιρεμένη που έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτή τη χρονιά. Τώρα θα έπρεπε να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια συμφωνία.
Και οι δύο ηγέτες είναι σαφώς, προσωπικά, προσανατολισμένοι προς την επίτευξη συμφωνίας. Το ίδιο ισχύει πολύ σαφώς και για την Κυβέρνηση Ερντογάν στην Αθήνα (sic). Και ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου στην Αθήνα είναι πολύ αυτονόητο ότι βρίσκεται στην ίδια γραμμή. Υπάρχουν όμως αντίπαλοι.
Ένας εθνικιστικός Τύπος, που είναι εχθρικός σε μια λύση εξωθεί κατά καιρούς στη δυσπιστία και την αρνητική στάση. Και υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν ότι η διαίρεση λειτουργεί ικανοποιητικά, ενώ μια επανένωση θα ήταν κάτι το πιο αβέβαιο.
Και στην τ/κ πλευρά δεν είναι σίγουρο ότι ο Ταλάτ θα τα καταφέρει στις εκλογές του Απριλίου.
Τώρα είναι σημαντικό να μπει με σαφήνεια μεγαλύτερη ταχύτητα.
Θα ήταν σημαντικό αν κατόρθωνε να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του για μια επίσκεψη ο Ban Ki-Moon των Ηνωμένων Εθνών. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ένα σημαντικό ρόλο όσον αφορά την υποστήριξη και ενθάρρυνση (stimulation) των συνομιλιών.
Μια αποτυχία τώρα θα είχε σοβαρές συνέπειες.
Για την Κύπρο θα σήμαινε, πιθανότατα, να αποδεχθεί ουσιαστικά μια διαίρεση που θα γινόταν μόνιμη. Και για την Ευρώπη γενικά θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αρχίσει να εξάγει διάφορα συμπεράσματα των συνεπειών αυτού.
Αυτό είναι μια εξέλιξη που πρέπει να αποφευχθεί – οι συνέπειες θα ήταν πολύ σοβαρές. Γι’ αυτό οι συνομιλίες των δύο ηγετών αυτές τις μέρες είναι τόσο σημαντικές".
Όπως καταλαβαίνετε και μόνοι σας ενοχλείται ο πολύς Καρλ Μπιλντ, μήπως και οι «εθνικιστές» επηρεάσουν τις διακοινοτικές. Για τα αίσχη που προτείνουν σαν λύση οι Τούρκοι δεν άκουσε τίποτε;
