Τουρκία και ΕΕ

«Τον ερχόμενο Δεκέμβριο, όταν οι ηγέτες της ΕΕ θα συζητούν την άρνηση της Τουρκίας να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στο κυπριακό εμπόριο, θα μπορούσαν – θεωρητικά – να τηρήσουν μια πιο σκληρή στάση και λίγο-πολύ, να εγκαταλείψουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας», αναφέρει – μεταξύ των άλλων – ο ανταποκριτής των Financial Times στις Βρυξέλλες Tony Barber αρθρογραφώντας σήμερα στο blog του και υπό τον τίτλο “Fear grow of Sarkozy initiative to downgrade Turkey’s EU bid.” Ωστόσο, ο δημοσιογράφος εκτιμά ότι, κάτι τέτοιο είναι αμφίβολο, καθώς, αφενός η παρούσα Σουηδική προεδρία της ΕΕ διάκειται φιλικώς προς την Τουρκία, αφετέρου πολλές άλλες χώρες, πιστεύουν ότι θα ήταν τρέλα να υιοθετήσουν μια τέτοια στάση, τη στιγμή που οι διαπραγματεύσεις για επίλυση του Κυπριακού έχουν φθάσει σε τόσο κρίσιμο σημείο.
Ο Barber, πραγματεύεται στην ανάλυσή του τη διαχρονική αντίθεση του Γάλλου Προέδρου Nicolas Sarkozy στην Τουρκική ένταξη – ακόμα και πριν εκλεγεί Πρόεδρος της Γαλλίας, όπως σημειώνει. Η θέση του Sarkozy ήταν εξ αρχής κρυστάλλινη: δεν επιθυμεί να ενταχθεί ποτέ η Τουρκία στην ΕΕ. Στις Βρυξέλλες, εντείνεται τώρα η ανησυχία ότι, ο Γάλλος Πρόεδρος, σχεδιάζει έναν επίσημο Γαλλο-Γερμανικό άξονα τον επόμενο χρόνο για να προσφέρει στην Τουρκία μια «προνομιακή σχέση» αντί της, όπως είναι τώρα, μακροπρόθεσμης προοπτικής ένταξης.
Στην ανάλυση υπενθυμίζεται ότι, η ιδέα της προνομιακής σχέσης κυκλοφορεί εδώ και πολλά χρόνια – την προτιμούν οι Γάλλοι, καθώς και το κυβερνών Γερμανικό Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα και η ίδια η Καγκελάριος Merkel. Ωστόσο, η Γερμανίδα Καγκελάριος έχει διαφοροποιήσει τώρα κατά τι την προσέγγισή της, με τη «διακύμανση» ότι, εφόσον η Γερμανία και οι άλλες χώρες της ΕΕ δέχθηκαν την Τουρκία επισήμως ως υποψήφια χώρα το 1999, καμία υπεύθυνη χώρα δεν μπορεί απλώς να υπαναχωρήσει από τις συμφωνίες που έγιναν καλή τη πίστη. Η διαφορά σήμερα, είναι ότι μετά τις εκλογές του περασμένου μηνός, οι Σοσιαλδημοκράτες – που διάκεινται ευνοϊκότερα έναντι των φιλοδοξιών της Τουρκίας – δε βρίσκονται πλέον στην κυβέρνηση και έχουν αντικατασταθεί από τους Ελεύθερους Δημοκράτες η θέση των οποίων έναντι της Τουρκίας είναι περισσότερη αμφίθυμη. Το ισοζύγιο της άποψης στο Βερολίνο αλλάζει – υποστηρίζει ο Barber - και, ο Sarkozy, ενδέχεται να το αξιοποιήσει για να στοιχίσει τη νέα Γερμανική κυβέρνηση πίσω από την ιδέα της «προνομιακής σχέσης» - αυτό τουλάχιστον εκτιμούν αξιωματούχοι των Βρυξελλών.