16 Οκτ 2009

Η Διπλωματική Υπηρεσία της ΕΕ

Η σύσταση της «Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας για τις εξωτερικές υποθέσεις», μια εκ των κυριοτέρων καινοτομίων που θα εισάγει η Συνθήκη της Λισσαβόνας, προκαλεί ήδη έντονες συζητήσεις μεταξύ των κρατών-μελών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναφέρει σε άρθρο του ο Philippe Ricard με τίτλο «Τα μεγάλα κράτη-μελη επιθυμούν να έχουν τον έλεγχο της ευρωπαϊκής διπλωματίας», που δημοσιεύεται στη LE MONDE (φύλλο 16.10.2009).
Όπως επισημαίνεται, τα «μεγάλα» κράτη-μέλη, και κυρίως η Μ.Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία, έχουν από κοινού επιστρατεύσει τις προσπάθειες τους ώστε να θεμελιώσουν την εξουσία της εν λόγω υπηρεσίας, καθώς και του επικεφαλής της, (του Ύπατου Εκπροσώπου για τις Εξωτερικές Υποθέσεις), έναντι του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jose Manuel Barroso, επιχειρώντας ταυτόχρονα να καθορίσουν τα όρια της. «Θα ήταν λάθος η νέα υπηρεσία να μετατραπεί σε ακόμη ένα ευρωπαϊκό γραφειοκρατικό όργανο», υπογράμμισε σχετικά ο Γάλλος ΥΠΕΞ, Bernard Kouchner, μιλώντας χθες στο γαλλικό Κοινοβούλιο.
Συζήτηση διενεργείται επίσης και αναφορικά με τη στελέχωση της νέας υπηρεσίας, η οποία σε μια πρώτη φάση δεν θα ξεπερνά αριθμητικά τους 100 υπάλληλους, οι οποίοι θα προέρχονται από τους κόλπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Γραμματείας του Συμβουλίου της Ε.Ε. και των κρατών-μελών. Στο πλαίσιο αυτό, και προκειμένου να επιτευχθεί η ομαλή σύστασής της, που προβλέπεται για το 2010, Παρίσι, Λονδίνο και Βερολίνο επιθυμούν το ένα τρίτο των στελεχών της υπηρεσίας να προέρχεται από το δικό τους δυναμικό.
Από τη δική της πλευρά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώπιον ένος πόλου που θα διαφεύγει της άμεσης εποπτείας της, επιχειρεί, σημειώνει ο συντάκτης, να διατηρήσει τις αρμοδιότητες που σχετίζονται με την πολιτική διεύρυνσης και το εμπορικό σκέλος των εξωτερικών σχέσεων, ενώ θα μπορούσε ενδεχομένως να παραχωρήσει στη νέα υπηρεσία τη διαχείριση των σχέσεων με τις γειτονικές χώρες, καθώς και μέρος του προγραμματισμού για τη χορήγηση αναπτυξιακής στήριξης.