Στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής γίναμε μάρτυρες, για πρώτη φορά ίσως, της εγκατάλειψης της Ελλάδας από την πλευρά των κοινοτικών μας εταίρων. Φυσικά Μέρκελ, Σαρκοζί, Μπαρόζο, Γιούνκερ, κ.ά. εκδήλωσαν τη συμπάθειά τους και την κατανόησή τους προς την Έλληνα πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, αλλά όπως είπε η κα Μέρκελ με σαξονική καθαρότητα, "στηρίζουμε την Ελλάδα αλλά δεν σκοπεύουμε να προχωρήσουμε στην οικονομική της ενίσχυση". Η ΕΕ, έχει τα μέσα και τους τρόπου να βοηθήσει τους εταίρους της. Όχι σε ζητήματα προϋπολογισμού αλλά σίγουρα σε επίπεδο προγραμμάτων και δράσεων. Ούτε καν αυτό όμως έγινε. Μπορούν να βοηθήσουν επίσης σε διμερές επίπεδο. Γι αυτό, ούτε συζήτηση! αι το ερώτημα εί ναι γιατί.
Μια πρώτη, εύκολη, απάντηση αποτελεί το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου αντί να μπει στην αίθουσα και να ανακοινώσει μεταβολές στις πολιτικές του σχετικά με το "κοινωνικό κράτος", επέλεξε να τους μιλήσει για διαφθορά και "πράσινη ανάπτυξη". Επειδή κατάλαβαν λοιπόν ότι δεν υπάρχει σοβαρή προσπάθεια για άμεση επίλυση του προβλήματος, αποσύρθηκαν..
Υπάρχει όμως μια ακόμη σκέψη, που δεν έχει άμεση σχέση με την οικονομική κρίση που πλήττει την Αθήνα αλλά έχει άμεση σχέση με τις πολιτικές του Γ. Παπανδρέου στην Ευρώπη, όπου θέλει να εμφανίζεται μαζί με τον Γκόρντον Μπράουν σαν τα πρωτοπαλίκαρα των ΗΠΑ. Αυτό προκύπτει από τη στάση του έναντι της Τουρκίας, της Κύπρου, την συχνή επιλογή μοντέλων που δεν ανήκουν στο χώρο της Γάλλο - Γερμανικής ομάδας, με την οποία ήταν συνδεδεμένη η Ελλάδα από το 2004 ως χθες.
Η Αθήνα από την επομένη σχεδόν της ορκωμοσίας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, φρόντισε σε διαφορετικές ευκαιρίες να ξεκαθαρίσει πως διαφωνεί με τις πολιτικές του Γάλλο- Γερμανικού άξονα. Πως "βλέπει" τα πράγματα διαφορετικά και θα κινηθεί διαφορετικά. Κι αυτό έχει τη σημασία του καθώς ως πρόσφατα θεωρούσαν πως ανήκουμε στο συγκεκριμένο "ευρωπαϊκό" χώρο. Ο Γ. Παπανδρέου, από την εποχή του πολέμου εναντίον της Σερβίας είχε δείξει -συχνά με έντονο τρόπο- πως βρίσκεται πλησιέστερα στις θέσεις που εκφράζει η Ουάσιγκτον παρά σ αυτές του άξονα Παρισίων - Βερολίνου.
