Σε μια προσπάθεια αναζήτησης συμβιβασμού, μέσα από σκληροπηρυνικές δηλώσεις και επιδείξεις που ενθυμίζουν τσίρκο, η ηγεσία της ΠΓΔΜ επιχειρεί να διαμορφώσει μια «στρατηγική εξόδου από την κρίση» στην οποία προσπαθεί να «παγιδεύσει» το σύνολο των πολιτικών κομμάτων με σκοπό να αποτελέσουν με τη σειρά τους συν-υπαίτιους. Έτσι, σύμφωνα με εκτενές τηλεγράφημα του κρατικού ειδησεογραφικού πρακτορείου ΜΙΑ, οι βασικές αρχές του «Σχεδίου Κρατικής Στρατηγικής για την επίλυση της περί την ονομασία της ‘Μακεδονίας’ διένεξης με την Ελλάδα» που περιλαμβάνονται στην τελική εκδοχή του η οποία αναμένεται να υποβληθεί για συζήτηση και ψηφοφορία στην ολομέλεια της Βουλής της πΓΔΜ είναι οι εξής:
- «Στις διαπραγματεύσεις για το όνομα, η ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας’ θα πρέπει να επιμείνει στο αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα του προσδιορισμού της ταυτότητάς της ως κατ’ εξοχήν εκδήλωσης του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού. Θα πρέπει να επιμείνει στο σεβασμό της θέσης που έλαβε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ όπως αυτή εκφράστηκε με το Ψήφισμα 817 του 1993, σύμφωνα με την οποία το όνομα που θα συμφωνηθεί θα αντικαταστήσει την προσωρινή ονομασία, δηλαδή θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του ΟΗΕ», αναφέρει το κείμενο του Σχεδίου. Ως εκ τούτου, επισημαίνεται στο Σχέδιο (σύμφωνα με το ΜΙΑ), το Σύνταγμα της «Δημοκρατίας της ‘Μακεδονίας’» δεν θα πρέπει να υποστεί οποιαδήποτε τροποποίηση όσον αφορά το ζήτημα του ονόματος.
- «Οποιαδήποτε αμφισβήτηση της ‘μακεδονικής’ γλώσσας, του ‘μακεδονικού’ λαού και της ταυτότητάς του θα αποτελέσει πράξη που απάδει με τις ευρωπαϊκές αξίες και τον πολιτισμό και που παραβιάζει το πλαίσιο του Ψηφίσματος 817 το οποίο ορίζει το αντικείμενο των υπό διαπραγμάτευση συμφωνιών. Η ‘μακεδονική’ γλώσσα αποτελεί το θεμέλιο της ταυτότητας του ‘μακεδονικού’ έθνους. Οποιοσδήποτε συμβιβασμός στο ζήτημα της ονομασίας εννοείται μόνο στο πλαίσιο μιας σαφούς και ομόφωνης επιβεβαίωσης της ‘μακεδονικής’ γλώσσας, του ‘μακεδονικού’ λαού και της ταυτότητάς του. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η άρνηση της ταυτότητας του ‘μακεδονικού’ έθνους θα βρίσκεται πάντα πίσω από τη διένεξη για το όνομα», αναφέρει το κείμενο του Σχεδίου. Ως εκ τούτου, επισημαίνεται στο Σχέδιο (σύμφωνα με το ΜΙΑ), κανείς εκπρόσωπος της πΓΔΜ δεν έχει το δικαίωμα να διαπραγματευτεί μια λύση η οποία δεν θα περιλαμβάνει σαφή και ομόφωνη επιβεβαίωση της ‘μακεδονικής’ γλώσσας, του ‘μακεδονικού’ λαού και της ταυτότητάς του. Θα πρέπει να επισημανθεί, αναφέρεται επίσης στο Σχέδιο, τόσο προς την Ελληνική Δημοκρατία όσο και προς τον διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, κ. Νίμιτς, ότι σύμφωνα με τη Γνωμοδότηση της Επιτροπής Διαιτησίας [σ.σ. πρόκειται για την Επιτροπή που διαχειρίστικε ad hoc τα προβλήματα από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας κατά το διάστημα 1991-92, υπό την αιγίδα της τότε ΕΟΚ / Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία], η «μακεδονική» αναγνωρίζεται ως επίσημη γλώσσα της «Μακεδονίας», κάτι που τότε δεν αμφισβητήθηκε από καμία χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ.
- Επίσης, στο Σχέδιο Κρατικής Στρατηγικής συμπεριλαμβάνεται ως αρχή για την επίλυση της περί την ονομασία διένεξης η αναφορά ότι οι φιλικές σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελληνική Δημοκρατία συνιστούν εθνικό συμφέρον για την πΓΔΜ και θα μετατραπούν σε σχέσεις «μεταξύ συμμάχων» μόλις η πΓΔΜ γίνει πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό, το Κοινοβούλιο της πΓΔΜ θα πρέπει να επαναβεβαιώσει τη δέσμευσή του για διακοινοβουλευτική συνεργασία με την Ελλάδα, ενώ η Κυβέρνηση της πΓΔΜ θα πρέπει να επαναβεβαιώσει τη δέσμευσή της για αναβάθμιση των διπλωματικών σχέσεων με την Ελλάδα σε επίπεδο Πρέσβεων.
Αθήνα, ακούς;
