Μετά τους βρετανικούς The Times (στα τέλη Μαΐου) ο αρχηγός του PKK, Μουράτ Καραγιλάν έδωσε συνέντευξη στην ελβετική Neue Zürcher Zeitung δηλώνοντας ότι «το κουρδικό είναι κοινωνικό πρόβλημα και για την επίλυσή του δεν χρειαζόμαστε όπλα, αλλά πολιτικά και νομικά μέτρα» επαναλαμβάνοντας το αίτημα της αυτονομίας των κουρδικών περιοχών: «Δεν θέλουμε να διασπάσουμε την Τουρκία, στοχεύουμε σε μια δημοκρατική λύση εντός των τουρκικών συνόρων» και προτείνοντας το ελβετικό ή το σκωτσέζικο πρότυπο ως μοντέλα αυτονομίας.
Και η εφημερίδα επισημαίνει πόσο κατάλληλη είναι η στιγμή που γίνονται αυτές οι προτάσεις:
«Η επίθεση ειρήνης του Καραγιλάν έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή για την περιοχή: ο πρόεδρος Ομπάμα επιδιώκει την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ, επιπλέον τόσο η Τουρκία, όσο και το Ιράκ θέλουν να παίξουν πιο δυναμικό ρόλο ως προμηθευτές ενέργειας στην Ευρώπη.
Ο σχεδιαζόμενος αγωγός Nabucco δεν θα διασχίζει μόνο την Τουρκία, αλλά και το Βόρειο Ιράκ, όπου μάλιστα θα τροφοδοτείται με φυσικό αέριο. Οικονομικοί κύκλοι εκτιμούν πως τα αποθέματα σε φυσικό αέριο στο Κουρδιστάν μπορούν να καλύψουν το ένα τέταρτο από τα 31 δις κυβικά που θα μεταφέρει ο αγωγός και να βελτιώσουν έτσι τις δυνατότητες του αγωγού Nabucco.»
«Επίσης Κούρδοι πολιτικοί από το Βόρειο Ιράκ θέλουν τη βελτίωση των σχέσεών τους με την Άγκυρα διότι σκέπτονται να ζητήσουν την ένωσή τους με την Τουρκία σε περίπτωση που το Ιράκ διαλυθεί.»
Αλήθεια ποιος τα μελετά αυτά;
