Η Τουρκία εκνευρίζει την Ε.Ε

Με τίτλο «Η Τουρκία εκνευρίζει την Ε.Ε» και υπότιτλο «Η πρόσκληση του Προέδρου του Σουδάν, δρα ως καταλύτης», η ΝΖΖ δημοσιεύει ανταπόκριση του Thomas Fuster από τη Βιέννη για την ένταση που δημιουργήθηκε στις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε από την πρόσκληση που απηύθυνε η Τουρκία προς τον Πρόεδρο του Σουδάν Omar al-Bashir να συμμετάσχει στη σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικών Κρατών στην Κωνσταντινούπολη. Το κεντρικό μήνυμα του άρθρου είναι ότι παρά τη ματαίωση της συμμετοχής του Bashir, το επεισόδιο σηματοδοτεί την αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Αυτοί που εκλήθησαν στη διάσκεψη του Ο.Ι.Κ δεν είναι αγαπητά πρόσωπα στη Δύση, όπως ο Πρόεδρος του Ιράν που έχει αρνηθεί το Ολοκαύτωμα ή ο δικτάτορας του Σουδάν που καταζητείται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (Δ.Π.Δ) για εγκλήματα στο Νταρφούρ.
Η Ε.Ε είχε ζητήσει από την Τουρκία να μην δεχθεί τον δικτάτορα του Σουδάν, αλλά ο Τούρκος Πρόεδρος Α. Γκιούλ κατηγόρησε την Ε.Ε. για πολιτική ανάμειξη, ενώ ο πρωθυπουργός Τ. Ερντογάν δήλωσε ότι ένας μουσουλμάνος δεν θα μπορούσε ποτέ να διαπράξει γενοκτονία. Άλλωστε η Τουρκία δεν έχει επικυρώσει τη Συνθήκη της Ρώμης για την ίδρυση του Δ.Π.Δ και επομένως δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του. Επί πολλά χρόνια οι Βρυξέλλες ζητούσαν από τα υποψήφια προς ένταξη κράτη να επικυρώσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα αυτή τη συνθήκη, που ισχύει από το 2002, ώστε να συμμορφωθούν με τα ευρωπαϊκά στάνταρντ. Μετά όμως την άρνηση σημαντικών κρατών της Ε.Ε, όπως της Γαλλίας και Γερμανίας, να δεχθούν την Τουρκία ως πλήρες μέλος της Ε.Ε, τέτοιες απαιτήσεις της Ε.Ε αποκτούν όλο και λιγότερο βάρος.
Η πρόσκληση Bashir δεν θα είχε προκαλέσει τόση αντίδραση στη Δύση, αν δεν είχαν προηγηθεί άλλα γεγονότα, που δημιουργούν την εντύπωση ότι η Τουρκία αρχίζει να απομακρύνεται από τη Δύση, όπως δείχνουν οι στενές σχέσεις της με τη Συρία, η υποστήριξη του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και η ένταση στις σχέσεις της με το Ισραήλ. Πολλοί και εκτός της Ε.Ε ανησυχούν ότι η γεωστρατηγικά σημαντική χώρα του ΝΑΤΟ υπό την ισλαμική συντηρητική κυβέρνηση του Ερντογάν επικεντρώνεται κυρίως στην ενίσχυση των σχέσεών της με την Ανατολή.
Η Άγκυρα αρνείται ότι ισχύει κάτι τέτοιο επικαλούμενη ότι μετά μία εποχή που η εξωτερική της πολιτική ήταν αποκλειστικά προσανατολισμένη στη Δύση, τώρα αυτή εξισορροπείται με ίση προσοχή προς τους γείτονές της στην Ανατολή. Αυτή η «νέο-οθωμανική» πολιτική έχει σχεδιαστεί από τον ΥΠΕΞ Νταβούτογλου. Παρότι και ο Π/Θ Ερντογάν και ο Πρόεδρος Γκιουλ διαβεβαιώνουν ότι η Τουρκία δεν απομακρύνεται από τη Δύση, αίσθηση προκάλεσε ένα άρθρο του Τούρκου πολιτικού επιστήμονα Soner Cagaptan στο περιοδικό ‘Foreign Affairs’ με τίτλο «Εγκαταλείπει η Τουρκία τη Δύση;». Σ’ αυτό η κυβέρνηση Ερντογάν όχι μόνο κατηγορείται για αυξανόμενη απομάκρυνση από τη Δύση αλλά και για πολιτική υποκρισία, αφού μία μόνο μέρα αφότου ο Ερντογάν επέκρινε στο Νταβός το Ισραήλ για τον πόλεμο της Γάζας υποδέχθηκε τον αντιπρόεδρο του Σουδάν στην Άγκυρα. Αυτό είναι επικίνδυνο, γράφει ο Cagaptan γιατί μια γενιά που μεγαλώνει υπό την επήρεια του ισλαμικού κόμματος ΑKP πιστεύει ότι μόνο ισλαμικά καθεστώτα έχουν το δικαίωμα να επιτίθενται εναντίον του λαού τους ή εναντίον γειτονικών κρατών.
Neues Zurcher Zeitung