8 Δεκ 2009

Ή μας κοροϊδεύουν ή μας πουλάνε…

Οι δηλώσεις του ανυπεξ Δημήτρη Δρούτσα μετά το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων των ευρωπαίων ΥΠΕΞ, που δημοσιεύσαμε παραπάνω, αποτελούν την ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ την Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Κατάφερε, με τις προφανείς οδηγίες του Γ. Παπανδρέου, να στηρίξει ανεπιφύλακτα την Τουρκία και να την προστατεύσει από τις όποιες μικρές ή μεγάλες κυρώσεις και παρατηρήσεις που ενδεχομένως θα έρχονταν στο φως στη διάρκεια ενός διαλόγου που θα πραγματοποιούνταν στο Συμβούλιο Κορυφής αύριο και μεθαύριο. Αντ’ αυτού, σε λιγότερο από 24 ώρες από τη στιγμή που ο Ταγίπ Ερντογάν εξαπέλυε τις απειλές του στην Κύπρο και σε βάρος της Ελλάδας για την πΓΔΜ, ο κ. Δρούτσας μαζί με τον κύπριο υπεξ Μ. Κυπριανού αποφάσισαν να διευκολύνουν την Άγκυρα, δίνοντας «γη και ύδωρ» αποποιούμενοι και των πιο απλών πολιτικών μας δικαιωμάτων στη διαδικασία της ΕΕ.

Με όμορφες λέξεις και μεγάλα λόγια για τις δυσκολίες που δήθεν επέβαλε η σουηδική προεδρία, δικαιολόγησαν αυτή την απόφαση – έκτρωμα, για τα Ελληνικά και Κυπριακά συμφέροντα, που στην ουσία οδηγούν τη χώρα σε πλήρη φινλανδοποίηση έναντι της Άγκυρας στη γραμμή της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου! Οι δήθεν «παρατηρήσεις’ που εμφανίζονται στην προφορική (ούτε καν γραπτή) δήλωση του ανυπεξ είναι εμφανές πως αποτελούν αστειότητα αντίστοιχη με τα «Ολλανδικά αστεία» του μακαρίτη του Ροδόπουλου. Δήλωση για ηττημένους που βλέπουν το λαμπρό αύριο στο απώτατο μέλλον. Μέσα σ αυτή την εκδήλωση ντροπής και εθνικού ξεπεσμού, το βλέμμα όλων στρέφεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Κάρολο Παπούλια, που καλείται να μιλήσει για λογαριασμό των Ελλήνων, σε μέρες σαν τη χθεσινή που ο κάθε ανυπεξ, δεν εκφράζει την άποψη των Ελλήνων αλλά μιας μικρής ομάδας που προτιμά να υποχωρεί από το να δίνει μάχες!

Μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για δεύτερη φορά μετά τα Ίμια, αφήνει την Ελλάδα ακάλυπτη και την εμφανίζει σαν κοινό λιποτάκτη των αξιών για τις οποίες υποτίθεται μάχεται χιλιάδες χρόνια.

Η Κύπρος και η Ελλάδα περίμεναν 3 χρόνια προκειμένου ν αξιολογήσουν την Τουρκία για όλα αυτά που δεν έχει κάνει – και που δεν θα κάνει! Και χθες στην κρίσιμη στιγμή δείλιασαν και οπισθοχώρησαν για να ακούσουν τα «μπράβο» εκείνων που έχουν συμφέροντα.

Τα ελληνικά συμφέροντα που με λανθασμένο τρόπο (είναι πλέον απλή έκφραση) υποστηρίζει η κυβέρνηση και αυτή της Κύπρου, δίνουν επιπλέον δικαιώματα στην Τουρκία για την άσκηση τηςνεο- οθωμανικής πολιτικής της. Την ίδια ώρα που εμείς δείχναμε την καλή μας θέληση, η ¨Αγκυρα παραβίαζε χώρο στρατιωτικής άσκησης Ελλάδας - Γαλλίας! Έδειχνε πως με την πλάτη των ΗΠΑ δεν διστάει να παριστάνει τον καουμπόυ της Μεσογείου.

Η αποδοχή της πολιτικής έκφρασης του λαϊκού ρητού "σφάξε μ' αγά μου ν' αγι'άσω" βρήκε χθες την έκφρασή της στις αποφάσεις του ΣΓΥΕΣ, κλείοντας το δρόμο από την πιθανότητα το θέμα να έλθει στο Συμβούλιο Κορυφής και ν ακουστούν εκεί πραγματικότητες και αλήθειες για την Τουρκία, έστω και μόνο για να καταδείξουμε πόσο σοβαρή είναι η καστάσταση.

Δεν είχε χθες την ευαισθησία ο κ. Δρούτσας να υπενθυμίσει στους ευρωπαίους εταίρους μας το γεονός ότι καλείται η Ελλάδα και η Κύπρος να δώσουν "χώρο και χρόνο" στην Τουρκία όταν και οι δυο χώρες βρίσκονται κάτω από τη στρατιωτική απειλή της Άγκυρας. Τα φληναφλήματα για "καλή γειτονία", για "σεβασμό συνόρων" δεν λένε τίποτε στην Άγκυρα. Αυτό που μετρά είναι το "casus belli"! Κι εμείς στην περίπτωση αυτή απλώς "γυρίσαμε και το άλλο μαγουλό μας για χαστούκι"...

Είναι πέρα από βέβαιο πως η πολιτική αυτή οδηγεί την Άγκυρα σε λανθασμένα συμπεράσματα. Θα εντείνει τισ προκλήσεις, θα συνεχίσει ν' απορρίπτει τις ευρωπαίκές αιτιάσεις (όποιες υπάρξουν) και θα συνεχίσει ν' απειλεί στρατιωτικά και πολιτικά την Ελλάδα και την Κύπρο. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο γεγονός πως για πρώτη φορά επεμβαίνει σε θέμα που εμείς χαρακτηρίζουμε "εθνικής σημασίας" όπως αυτό των Σκοπίων. ¨Εδωσε "οδηγίες" στην Αθήνα για το ξεπέρασμα της κρίσης, αυτή η νεο-οθωμανική δύναμη.

Υπερήφανος μπορεί να παρουσιαστεί ο Δημ. Δρούτσας στο Υπουργικό Συμβούλιο και ν' ανακοινώσει τη "μεγάλη νίκη"! Ελπίζουμε πως και στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν τη διαφορά ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία, που ίσως αναρρωτηθούν που πάνε τη χώρα...