Ιταλία και Ιράν στο πλαίσιο μιας κρίσης κατέστρεψαν ότι είχαν .. χτίσει!

Η διπλωματική κρίση μεταξύ Ιταλίας και Ιράν κυριαρχεί χθες (9/2/2010) το βράδυ και σήμερα (10/2/2010) στα ιταλικά ΜΜΕ μετά την καταγγελία του Ιταλού Υπουργού Εξωτερικών Franco Frattini στην Επιτροπή Εξωτερικών του Κοινοβουλίου ότι η ιταλική Πρεσβεία στην Τεχεράνη δεχόταν εκείνη τη στιγμή επίθεση διαδηλωτών.
Η Corriere della Sera τιτλοφορεί πρωτοσέλιδα «Επίθεση εναντίον της ιταλικής Πρεσβείας στην Τεχεράνη», αλλά στο κείμενο υπογραμμίζει την πρόθεση της ιταλικής κυβέρνησης να δώσει «ψύχραιμες απαντήσεις» στις «ιρανικές προκλήσεις». Το δημοσίευμα διευκρινίζει ότι δεν επρόκειτο για πραγματική έφοδο, όπως κατήγγειλε ο Ιταλός Υπουργός Frattini χθες (9/2/2010) στο ιταλικό Κοινοβούλιο, αλλά για φιλοκαθεστωτικούς διαδηλωτές που εκτόξευσαν πέτρες και αυγά στην πρόσοψη της ιταλικής Πρεσβείας. «Δεν πρέπει να ακολουθήσουμε λογική κλιμάκωσης», δήλωσε ο Ιταλός Υπουργός Εξωτερικών στην Corriere della Sera, η οποία αποδίδει στον Frattini «μεγάλο ενδιαφέρον» για τις κινήσεις της τουρκικής διπλωματίας: «Ανάμεσα στα ανοιχτά προβλήματα που τράβηξαν περισσότερο την προσοχή του Frattini- αναφέρει το δημοσίευμα- ήταν η αποστολή που αποφασίστηκε αιφνιδιαστικά του Τούρκου ομολόγου του Ahmed Davudoglu, σε μια προσπάθεια να πείσει τους Ιρανούς να μεταφέρουν τον εμπλουτισμό του ουρανίου στην Τουρκία, μειώνοντας έτσι τους κινδύνους να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς. “Πρέπει να μιλήσουμε με σαφήνεια στους Ιρανούς. Παράλληλα, είναι σημαντικό να υπάρχουν ανοιχτές πόρτες για διαπραγμάτευση. Καλά κάνει ο Davudoglu και πηγαίνει στην Τεχεράνη ”, δήλωσε ο Frattini».
Η La Repubblica παρατήρησε ότι ο Ιταλός Πρέσβης στην Τεχεράνη Alberto Bradanini ήδη την Κυριακή είχε δεχτεί την επίσημη διαμαρτυρία του ιρανικού Υπουργείου Εξωτερικών για τις δηλώσεις του Silvio Berlusconi στο Ισραήλ. Χθες (9/2/2010) το απόγευμα, όταν οι πρώτοι διαδηλωτές άρχισαν να συγκεντρώνονται ενώπιον του κτηρίου της ιταλικής Πρεσβείας, ο Bradanini κάλεσε τον Διευθυντή του Γραφείου του Υπουργού Alain Economides, ο οποίος με τη σειρά του ειδοποίησε τον Υπουργό που εκείνη τη στιγμή ανέφερε στις Επιτροπές Εξωτερικών Βουλής και Γερουσίας. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, μετά τις συνομιλίες που είχε στη Ρώμη στις αρχές τις εβδομάδας ο Αμερικανός Υπουργός Άμυνας Bob Gates, η Ιταλία θα είναι στην πρώτη γραμμή ανάμεσα στις χώρες που θα ζητήσουν από το ΣΑ νέες κυρώσεις εναντίον του Ιράν. «Ο Berlusconi-συνεχίζει το δημοσίευμα της La Repubblica- παρέλαβε από τον Πρόεδρο Obama την παράκληση να ασκήσει την επιρροή του κυρίως στα 3 μη μόνιμα μέλη του ΣΑ που θεωρούνται πιο ευνοϊκά διατεθειμένα προς τις θέσεις του Ιράν: τη Βραζιλία, την Τουρκία και το Λίβανο. Στις 18 Φεβρουαρίου ο Ιταλός Πρωθυπουργός θα επισκεφθεί τον Βραζιλιάνο ομόλογο του Lula και ανάμεσα στα θέματα στην ατζέντα θα είναι και το Ιράν».
Η La Stampa (σ.σ.που εκφράζει την κυβερνητική άποψη) αφιερώνει στο θέμα πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο με τίτλο «Το κόστος της αποφασιστικότητας» με θέμα τα επακόλουθα που θα έχει η διπλωματική κρίση στις έντονες εμπορικές και οικονομικές σχέσεις της Ιταλίας με το Ιράν: «Με την επίσκεψη της στο Ισραήλ η κυβέρνηση Berlusconi έκανε απλώς μια επιλογή που είχε ως στόχο να μην εκμηδενίσει εκείνες τις πρωτοβουλίες που με αίσθημα ευθύνης ανέλαβε η Ιταλία στο Αφγανιστάν και τον Λίβανο. Να συμμετάσχει δηλαδή με τις δικές της δυνάμεις στις προσπάθειες να εδραιωθεί η περιφερειακή και διεθνής σταθερότητα. Η επιλογή μας ήταν συνεπής, πολυδάπανη και καθόλου ανώδυνη, αλλά απαραίτητη».
Με το ίδιο θέμα, το οικονομικό κόστος της διπλωματικής κρίσης με το Ιράν, ασχολείται και η φιλοκυβερνητική Il Giornale, που δημοσιεύει συνέντευξη με τον Υφυπουργό Εξωτερικών Alfredo Mantica με τίτλο «Πίσω από τη ρήξη βρίσκονται τα ιταλικά συμβόλαια στο Ιράκ» . Ο Ιταλός Υφυπουργός υπογραμμίζει ότι η τωρινή ιταλική κυβέρνηση ανέτρεψε την «πολιτική ίσων αποστάσεων» που είχε χαρακτηρίσει την προηγούμενη κυβέρνηση του Romano Prodi ώστε να καταστήσει σαφές ότι «κεντρικός άξονας» της ιταλικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή ήταν «η ασφάλεια του Ισραήλ». Σε αυτό, σχολίασε ο Mantica, βοήθησε «η εξαιρετική δουλειά που έκανε ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΕΝΙ Paolo Scaroni, ο οποίος πάγωσε το κεφάλαιο του Ιράν κι εξασφάλισε σημαντικές επιτυχίες στην Αφρική και στο Καζακστάν, πριν υπογράψει τις συμφωνίες για το πετρέλαιο του Ιράκ. Η δουλειά αυτή επιστεγάστηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2009, όταν ο Ιρακινός Υπουργός Εξωτερικών Γιοσγιάρ Ζεμπάρι επισκέφθηκε την ιταλική πρωτεύουσα και υπέγραψε τις συμφωνίες για την εκμετάλλευση ορισμένων πετρελαιοπηγών στο Ιράκ. Με αυτόν τον τρόπο, δεν είχαμε πλέον ανάγκη από το ιρανικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο», κατέληξε ο Mantica.
Η ίδια εφημερίδα δημοσιεύει και άρθρο της βουλευτού Fiamma Nirenstein (που θεωρείται ότι εκφράζει τις απόψεις του ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας) με τίτλο «Το Ιράν μας επιτίθεται; Καλό σημάδι».
Η Il Sole 24 Ore μιλά για «ψυχρό πόλεμο με την Τεχεράνη» μετά από 60 χρόνια «εξαίρετων σχέσεων» μεταξύ του Ιράν και της Ιταλίας. Το τίμημα της διαμάχης, συνεχίζει το δημοσίευμα, δεν είναι μόνον η ατομική βόμβα που, σύμφωνα με Αμερικανούς εμπειρογνώμονες, η Τεχεράνη θα μπορέσει ίσως να εξασφαλίσει σε τέσσερα χρόνια. Είναι επίσης και η επιβίωση του καθεστώτος: «Το ατομικό όπλο έχει ένα σκοπό: να αποτρέψει έξωθεν επιθέσεις και να αφήσει την Τεχεράνη ελεύθερη να συνεχίσει να υποστηρίζει αντάρτες και ριζοσπαστικά κινήματα στη Μέση Ανατολή. Έχει όμως κι έναν άλλο σκοπό, στο εσωτερικό μέτωπο: να ενισχυθεί το εθνικιστικό πνεύμα και να δικαιολογηθεί η απομόνωση, αφού ο εθνικισμός, μαζί με το Ισλάμ, είναι τα στηρίγματα του καθεστώτος».