1 Μαρ 2010

Αυξάνεται η κριτική στην Κάθριν Άστον

Την περασμένη εβδομάδα στην Ισπανία συνήλθε η σύνοδος των υπουργών Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σκοπό να συζητήσει κυρίως θέματα που απασχολούν την Ευρωπαϊκή Άμυνα και ειδικότερα τις σχέσεις και τη συνεργασία της με το ΝΑΤΟ. Από την συνάντηση αυτή ο μεγάλος απών ήταν η βαρόνη Άστον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Άμυνας (εκτός από την Ευρωπαϊκή Διπλωματία) Επρόκειτο για τη δεύτερη συνάντηση υπουργών Άμυνας από την οποία η κα Άστον απουσίασε. Αλλά τη φορά αυτή δεν έμεινε στο απυρόβλητο.

Ο Γάλλος υπουργός Άμυνας Ερβίν Μορέν, το εξέφρασε όπως το συζητούσαν στους διαδρόμους οι υπόλοιποι συνάδελφοί του λέγοντας στην ομιλία του ότι «ήρθαμε εδώ να συζητήσουμε τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ και βρίσκεται ανάμεσά μας ο Γενικός Γραμματέας της Συμμαχίας, ο κ. Ράσμουσεν. Αντίθετα δεν είναι ανάμεσά μας η πιο αρμόδια, η επικεφαλής της ΕΕ για την Άμυνα». Η κα Άστον προτίμησε να δικαιολογηθεί πως επέλεξε να μεταβεί στο Κίεβο, στην ορκωμοσία του νέου πρωθυπουργού κ. Γιανούσκοβιτς. Παρόμοια κριτική δέχθηκε στη διάρκεια της συνάντησης κι από τον Ολλανδό υπ. Άμυνας.

Αλλά η κριτική στην κα Άστον δεν είναι καινούργια. Ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή της επιλογής της καθώς η επιλογή δεν στηρίχτηκε στην γνώση και την εμπειρία του αντικειμένου (άμυνα ή εξωτερική πολιτική) αλλά στη γεωγραφία, το φύλο και τις ιδεολογικές θέσεις.

Η πρώτη κριτική της έγινε γιατί δεν μετέβει άμεσα μετά τον καταστρεπτικό σεισμό στην Αϊτή. Αλλά γι αυτό υπήρξε και αντίλογος μιας και άλλοι είπαν πως εκεί το μόνο που θα έκανε θα ήταν να… φωτογραφηθεί! Στη συνέχεια όμως δημιούργησε προβλήματα γιατί επέλεξε με αδιαφανή τρόπο – και παρά τα συμφωνηθέντα- τον πρέσβη της ΕΕ στην Ουάσιγκτον, γιατί δεν πήγε στη συνάντηση των ευρωπαίων υπουργών άμυνας όπου συζητιόταν η κοινή επιλογή και παραγωγή οπλικών συστημάτων και τώρα για τις σχέσεις ΕΕ- ΝΑΤΟ.

Πολλοί στις Βρυξέλλες θεωρούν ότι δεν υπάρχει τίποτε ως τώρα που να δείχνει ότι η κα Άστον μπορεί να καταφέρει να διατηρήσει επί μακρόν τη θέση της, σε μια περίοδο μεγάλων γεωστρατηγικών μεταβολών, που η θέση της ΕΕ πρέπει να είναι σαφής, δυναμική και αξιόπιστη. Κι ορισμένοι, πιο πρακτικοί ερευνούν ήδη, με ποιο τρόπο θα μπορούσε να αντικατασταθεί αν κάποια στιγμή αυτό απαιτείτο…